عکس متعلق به "هولگر مینز" از اعضا چریکهای R.A.F در آلمان است که در تاریخ ۹ نوامبر ۱۹۷۴ در اثر اعتصاب غذا در زندان امنیتیِ آلمان جان سپرد. هولگر مینز 53 روز در اعتصاب غذا در اعتراض به عدم شناسایی به عنوان زندانی سیاسی و اعتراض به اعدام رفقایش در آلمان که باید یادمان نرود باید مبارزه مدنی را که مبادا باعث تحقیر حرمت انسانی شود.
راستی حرمت انسانی مثل مبارزه سیاسی به نرخ روز است؟؟؟
در پاسخ به : هدف وسیله را توجیه نمیکند!!!!در مخالفت با لب دوزی در وورتسبورگ!!!!!!
ای کاش وارتان سخن میگفت. تا جانش وسیله نشود برای هدفش و در اوج آوانتاریسم جهان سومی توجیه نمیکرد که چرا سخن نمی‌گوید.
ای کاش بابی ساندز به غیر اجتماعی‌ترین شکل ممکن و در گوشه سلول زندان اعتصاب غذا نمیکرد تا مبادا افکار عمومی بشریت متمدن مورد هجوم تحقیر و توهین آوانتاریسم جهان سومی قرا گیرد
... ...
اینها چه احمقانه در گوشه زندانها چه خود ارضایی سیاسی میکردند با رادیکالیسم نوع جهان سومی در مدح و ستایش انقلابی گری,
ای کاش قضاوتی قضاوتی قضاوتی در کار درکار درکار می‌بود.
ای کاش لب دوزی نوعی رادیکالیسم به حساب می‌‌آمد تا این خود ارضا کنندگان سیاسی را که به جای مبارزه سازمان یافته قدرتمند در جلسات الیت گرایانه در مدح و ستایش مبارزه روی کاغذ و در فضای مجازی که تا به امروز بیشترین پتانسیل‌های اجتماعی را آزاد کرده و به خیابان کشانده میفهمیدند که خود اصل ۳ ماه در خیابان ماندند ضعف و استیصال و دهان کجی به مبارزات سازمان یافته مبارزینی است که سالهاست با چانه زنی از بالا و مذاکرات بسیار مهم توانسته اند لابی‌ها و باند‌های مهمی را تشکیل دهند تا برای حل مشکل پناهندگی هزاران صفحه مقاله بنویسند
برای رادیکالیسم متاسفم که نام این جوجه سیاسی هایی که هنوز نمیداند سیاست را به کدامین س مینویسند و تجربه مدنیّت اپورتنیستی مبارزه روی کاغذ را ندارند و آنقدر شجاعت را مسخره گرفته اند که به خود جرات آزمون و خطا میدهند و عملا میخواهند در مبارزه تجربه کسب کنند و چه احمقانه قصد دارند پا از فرمولهای همیشگی فراتر بگذارند که میشود سالیان دراز مبارزه از بر کرد و هرچه بیشتر با قوانین کنار آمد تا جایی که آنقدر محمد رهسپار‌ها خودکشی کنند که دیگر این چنین آوانتاریستهایی به مقام انسان توهین نکند که این ماجراجویی‌ها مبادا بیشتر شود که نه سیخ مبارزه سازمان یافته تحمل می‌کنیم تا روی دولت‌ها کم شود به سوزد نه کباب قوانین دولت‌ها که مگر میشود یه مشت جوجه سیاسی آنهارا زیر سوال ببرند.....
راستی: تز و آنتی تز و سنتز چی بود???خوردنی یا پوشیدنی!!!
در مورد این جوجه سیاسی‌ها بیشتر از این نمیشود چیزی گفت چون جرات آزمون و خطا داشتن اصلا در سیاست جایی ندارد و همان بهتر که در وسط خیابان به فکر پیاده کردن شیوه‌های جدید خود ارضایی سیاسی باشند تا مبارزه سازمان یافه بنوشند و سازماندهی از بالا تناول کنند
آوانتاریستهای وورتسبورگ معتقد هستند که سیاست را با س دسته دار مینویسند به همین جهت تمام سیاست مداران مبارز را در این زمینه به مناظره دعوت میکنند!!!!
در آخر هم عکسی از یک آوانتاریست جهان سومی را ضمیمه می‌کنم تا عبرتی باشد برای تمام خود ارضا کنندگان سیاسی که ببینند در اوج استیصال و ضعف سیاسی چگونه در اسارت و اعتصاب غذا نعره خواهند کشید اگر شیوه مبارزه مدرن و جهان اولی وای که چه قدر این دولت‌ها بدند را رعایت نکنند به چه روزی دچار میشوند اگر آسته نروند و آسته نیایند چون گربه شاخمون می‌زنه!و دیگه نمی‌تونیم تا آخر عمر از مزایای سوسیال بگیری و توی پیری مردن و برامون سنگ یادبود ساختن شاید توی های گیت برخوردار شویم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر