ما اینجا دور هم گرد آمدهایم، تا بتوانیم از حق و حقوق خود دفاع کنیم: از آزادی خود
اولین بار در تاریخ 19 مارچ 2012 به خاطر شرایط بدی که در کمپهای پناهندگان سیاسی در شهر ورتسبورگ بوجود آمد، ما شروع به تظاهرات سیاسی کردیم.
هنوز در حال حاضر تعدادی از همکاران و دوستان ما در این شهر در حال تظاهرات هستند و به مبارزه ادامه میدهند.
آنها با فعالیتهایی که در ورتسبورگ انجام دادند، توانستند بعضی از قوانین مربوط به پناهندگان را به مردم این شهر و نه تنها این شهر، بلکه تقریباً در تمام شهرهای آلمان تا اندازهای توضیح داده و بیان کنند.
آنها بیش از 100 روز دست به اعتصاب غذای خشک و تر زدند. و در عین حال تظاهرات خود را موازی با اعتصاب، ادامه دادند. با وجود این، هیچگونه تغییری در شرایط آنها بوجود نیآمد.
این تظاهرات و اعتصابات، آنها را امیدوار کرد که با ادامه به آن به نتیجههای مثبت خواهند رسید. در حال حاضر این پناهندگان به موازات هم در شهرهای آوب، بامبرگ، دوسلدورف، اُزنابروک، برلین ، رگنزبورگ و ورتسبورگ در خیابان هستند و به مبارزه ادامه میدهند.
ما به این امید شب و روز در خیابان هستیم تا به اهدافمان به شرح زیر برسیم:
- - کوتاه کردن مدت درخواست پناهندگی از ادارۀ مهاجران سیاسی.
- – برداشتن قوانین گروهی در خوابگاه پناهندگان.
- – لغو شیوۀ تقسیم غذا و کوپنهای البسه.
- – حق داشتن وکیل مدافع و مترجم تا پایان پروسۀ پروندههای پناهندگی.
- – حق یادگیری زبان آلمانی از بدو شروع درخواست پناهندگی.
- – حق داشتن اجازۀ کار در دوران پناهندگی.
- – حق ادامۀ تحصیل در دانشگاهها
- – حق انتخاب پزشک برای درمان.
- – ممنوعیت برگرداندن به کشور خود، تحت هیچ عنوان.
- – بهرسمیت شناختن تمام پناهندگان سیاسی.
ما از اقدام غیر انسانی دادگاه دوسلدورف در ممنوع کردن حضور و تظاهرات ما در این شهر، بسیار متأسفیم. با این وجود ما تا آخرین لحظۀ زندگی، به راهمان ادامه خواهیم داد. مخالفت دادگاه و سایر ادارات شهر دوسلدورف برخلاف مواد 13 و 14 و 15 منشور جهانی حقوق بشراست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر