۱۳۸۸ اسفند ۶, پنجشنبه

گفتگو : قسمت دوم - برای منافع گسترده، آنارشیسم چه سیاستی دارد؟

گفتگو : قسمت دوم - نامه رسیده : برای منافع گسترده ، آنارشیسم چه سیاستی دارد؟
قبل از ادامه بحث بگویم که بنده آنارشیسم برایم یک رؤیا است و بسیار علاقه‌مندم که این رؤیا حقیقت شود،اما با توجه به ابهاماتی که وجود دارد، فعلاً آن را نمی‌توانم بپذیرم، مگر اینکه رفع شبهه شود!
توضیحات شما را که خواندم، بیشتر شبیه به دموکراسی بود با این تفاوت که بدون دولت باشد و بدون حکومت اقلیت، اما مسئله‌ای که پیش می‌آید این است که باز هم ممکن است یک اکثریت حقوق اقلیت را پایمال کنند. چه تضمینی است که اکثریت خیر همه را می‌خواهد و اقلیت در صلح و صفا و با برخورداری از همه منافع زندگی می‌کنند؟
1 ) مثلاً در همین ایران، فرض کنید ایران حکومتی نداشت و شورایی اداره می‌شد، یک شورا در قم تشکیل می‌شد توسط خود مردم که عقیده‌شان این بود که دست دزد باید قطع شود، یا مثلاً اعدام یک بهایی، یا عدم اجازه به زنان برای کار در خارج از خانه. آنارشیسم این را می‌پذیرد؟2) با تعاریف شما مردم باید روزانه چندصد بار برای هر مسئله کوچک رأی بدهند، که چه گروهی مسئول توزیع در آمد نفت باشد، چه گروهی استخراج کند، چه کسی نظارت کند، از چه محلی بودجه اینها تخصیص داده شود، و بعضی از مسائل تخصصی که عامه مردم از آن اطلاعی ندارند، مثلاً آیا یک آزمایش خاص در یک آزمایشگاه انجام شود یا نشود. (مثل آزمایشی که در سرن جنجال به پا کرد).به نظر من این ایده که آحاد مردم در مورد هر مسئله‌ای تصمیم بگیرند منطقی و اجرایی نیست. آنارشیسم چه می‌گوید؟


تفکر آنارشیست ها مخالف تمرکز و انباشت قدرت و ثروت هست . تفکر آنارشیستی صحبت از یک جامعه انسانی و برابر میکند . در یک جامعه آنارشیستی ، قوانین در جهت منافع عموم مردم میباشد که منافع فردی و جمعی آنان را تامین کند و قوانین در جهت آسایش ، رفاه ، امنیت و منافع برابر همگانی خواهد بود . در واقع قوانین باید برای بهتر و راحت تر کردن زندگی تک تک مردم باشد . قوانین که برای مردم ایجاد دردسر ، مزاحمت و ایجاد استرس و بیماری روحی و روانی میکند در یک جامعه آنارشیستی جایی ندارد .آنارشیست ها به دنبال یک جامعه آزاد و برابری هستند که سلامت روانی و جسمی افراد جامعه تامین شود. آنارشیسم یعنی یک جامعه کاملا انسانی که اساس آن انسان است ، آنارشیسم بهشتی است بر روی زمین که خود مردم و جامعه بشری آن را ایجاد خواهند کرد و نه ما آنارشیست ها .
ما به منجی بشریت اعتقادی نداریم ، پس خود را نیز منجی بشریت نمیدانیم . اساس تفکر آنارشیستی بر مشارکت جمعی و همگانی است . به هر حال سمت و سوی حرکت آنارشیست ها کاملا روشن است . پس بر این اساس ، من از شما سوال خودتان را به شکلی دیگر میپرسم :
آیا به نظر شما آنارشیست ها با قوانین ضد انسانی و ارتجاعی اسلامی مانند قطع دست دزد ، اعدام یک بهایی یا عدم اجازه کار در خارج از خانه به زنان ، موافق خواهند بود ؟
فکر میکنم پاسخ به این سوال مثل روز روشن است . این قوانین ضد انسانی است و ساخته و پرداخته مذهب است و نه آنارشیسم . تکلیف آنارشیسم با قوانین ضد انسانی و قوانین مذهبی کاملا روشن هست .
اما علت این سوال فکر میکنم از آنجا ناشی میشود که تصور روشنی از ساختار و کارکرد شورا ها ی خود گردان و تصویب قوانین در جامعه آنارشیستی نداریم ، که البته کاملا طبیعی است ، چرا که تا کنون سیستم آنارشیستی در ابعاد جهانی نداشته ایم و سوالات زیادی پیش روی ماست که پاسخ آن نزد ۸/۶ میلیون انسان روی کره زمین است . اما در مورد شورا های خود گردان ، برای اینکه منظور هم را بیشتر متوجه شویم و کمتر توضیح دهیم ، میتوان به عنوان مثال به حکومت های فدرال اشاره داشت . مثلا در آلمان فدرال در هر ایالتی یک مجلس وجود دارد و به همین خاطر گاهی حتا قانونی که در مجلس آلمان تصویب میشود ، لزوما در همه استان ها اجرا نمیشود (مانند قانون پرداخت شهریه دانشجویی ) ، اما این به آن معنی نیست که هر استانی مجاز باشد قوانینی را تصویب یا اجرا کند که با روح اصلی قانون اساسی آلمان فدرال در تضاد و مخالفت باشد .
در شورا ها نیز قوانینی کلی و یکسانی تصویب می شود که مربوط به منافع کل جامعه بشری می باشد و قوانین ضد انسانی و نابرابر به هر شکلی در هیچ گوشه دنیا جایی نخواهند داشت . قوانین بر اساس منافع فردی و جمعی برای بهتر و انسانی تر زندگی کردن ، تدوین خواهد شد . به هر حال در سیستم آنارشیستی جامعه بشری بشتر از همیشه به هم پیوسته خواهد بود و کل جامعه بشری اجازه نخواهد داد که سلامتی یا آزادی فردی و جمعی افراد مورد تهدید قرار گیرد. پس بنابرین وجود واحد ها یا شورا های خود گردان به معنی این نیست که هر شورایی هر قانونی را خواست تصویب کند ، یعنی جامعه بشری تبدیل به میلیون ها قبیله خود مختار و با میلیون ها قانون نخواهد بود . امروزه ما میبینیم که قوانین گوناگون و متضادی در کشور های مختلف وجود دارد ، واتفاقا این مشکل در یک جامعه جهانی آنارشیستی برطرف خواهد شد و قوانین مشترک انسانی یکسانی در سرتاسر جهان اجرا خواهد شد . برای اینکه چنین جامعه ای قابل دسترسی و شدنی باشد ، ما نیاز به خود باوری جمعی ، آگاهی عمومی ، دوری از خود بیگانگی ، رسیدن به باور توانایی جمعی ، اعتقاد به خود حکومتی ، عدم احساس ناتوانی حدود ۷ میلیون انسان در اداره جهان ، اعتقاد به عدم تمرکز قدرت و انباشت سرمایه در دست هر کسی و هر نقطه ای از جهان ، اعتقاد به یک جامعه انسانی و برابر و ترسیم چنین جامعه ای با کمک یکدیگر و تبدیل تئوری جامعه آنارشیستی به خواست امروزی ما و تلاش برای تبلیغ و تحقق آن .
طبیعتا تا کسی از وجود جامعه آلترناتیو خبری نداشته باشد ، چگونه باید آن را مورد بررسی قرار دهد و به آن فکر کند ، پس بنابر این به تصویر کشیدن چنین جامعه ای و تبلیغ روی آن ، اولین قدم برای رفتن به سوی آن به منظور تحقق نهایی آن است . به هر حال طرح چنین اندیشه و خواستی میتواند فشار زیادی را بر صاحبان قدرت و ثروت وارد کند که مجبور شوند به اصلاحاتی در جهت منافع مردم از همین امروز تن در دهند . تبلیغ روابط و زندگی انسانی تر ما حتا اگر بر روی تفکر و زندگی بخشی از مردم تاثیر گذارد ، در واقع به بخشی از اهداف آنارشیسم رسیده ایم . ایجاد انگیزه در هر انسانی ، برای مشارکت عمومی در تغییر شرایط موجود به نفع فرد و عموم مردم ، یعنی یک پیروزی و گامی است به جلو .
شما پرسیده اید :
اما مسئله‌ای که پیش می‌آید این است که باز هم ممکن است یک اکثریت حقوق اقلیت را پایمال کنند. چه تضمینی است که اکثریت خیر همه را می‌خواهد و اقلیت در صلح و صفا و با برخورداری از همه منافع زندگی می‌کنند؟
دوست عزیز ، در هیچ چیزی هیچ تضمینی نیست ، حتا جمهوری اسلامی وقتی میگوید اگر بیایید بیرون ، شما محارب هستید ولی مردم باز میایند بیرون ، پس تضمینی برای بیرون نیامدن مردم برای حکومت وجود ندارد ، همانطور که اگر مثلا من بگویم برای شما آزادی میاورم تضمینی برای آن نیست ، اما تضمین اجرا شدن تصمیمات تا حد زیادی فقط در جامعه خود مشارکتی مردمی وجود دارد (منظور آنارشیسم )
اتفاقا ، پایمالی حقوق اقلیت و حتا اکثریت در جوامعی رخ میدهد که دولت وجود دارد و مدل آنارشیستی تا حد زیادی این مشکل را ظاهرا نخواهد داشت ، که البته اشکالات هر تئوری را باید در زمان عمل و اجرا آن برطرف کرد .
شما پرسیده اید ؟
2) با تعاریف شما مردم باید روزانه چندصد بار برای هر مسئله کوچک رأی بدهند، که چه گروهی مسئول توزیع در آمد نفت باشد، چه گروهی استخراج کند، چه کسی نظارت کند، از چه محلی بودجه اینها تخصیص داده شود، و بعضی از مسائل تخصصی که عامه مردم از آن اطلاعی ندارند، مثلاً آیا یک آزمایش خاص در یک آزمایشگاه انجام شود یا نشود. (مثل آزمایشی که در سرن جنجال به پا کرد).به نظر من این ایده که آحاد مردم در مورد هر مسئله‌ای تصمیم بگیرند منطقی و اجرایی نیست. آنارشیسم چه می‌گوید؟
در حوزه های هر تخصصی ، شورای مخصوص به خودش شکل میگیرد، و بر اساس قوانین سراسری که جهت سیاست آن روشن هست ، حرکت میکند. در جامعه آنارشیستی تحقیقاتی که باعث بروز خطر برای حیات بر روی کره زمین شود ، صورت نخواهد گرفت و تسلیحات نظامی و نیروگاه اتمی وجود نخواهد داشت . آنارشیسم به هم ریختگی حوزه های تخصصی نخواهد بود ، بلکه نظارت و مشارکت جمعی شکل خواهد گرفت ، که در پشت در های بسته ، کاری بدون اطلاع جامعه بشری صورت نگیرد . مثلا قوانین که قرار است در مورد زنان و سرنوشت آنان باشد ، توسط مردان تدوین نخواهد شد ، بلکه این کار (نه توسط تعدادی نماینده زن) توسط کل زنان جامعه بشری صورت خواهد گرفت . یا مثلا در زمینه زمین شناسی ، شورای زمین شناسان شکل خواهد گرفت و نتیجه تحقیقات خود را به گوش جامعه بشری خواهند رساند و خود در مورد مسائل صنفی خود تصمیم خواهند گرفت .
امروزه امکان مشارکت عمومی برای هیچ کس فراهم نیست و منافع دولت ها به جای منافع ملت ها قرار گرفته است . همانطور که سازمان ملل در واقع سازمان دولت هاست و نه ملت ها ، چرا که نمایندگان دولت ها آنجا هستند و نه ملت ها ، و بسیاری از دولت ها از طرف ملتشان اصلآ به رسمیت شناخته نمیشوند ، مثل جمهوری اسلامی .
در جوامعی که دولت ها حاکمند به عنوان مثال ارتباط نزدیکی بین فیزیک دانان وجود ندارد ، اما در جامعه آنارشیستی شورای فیزیک دانان آن ها را به یکدیگر وصل میکند و تحقیقات آنها نه در جهت منافع قدرت دولت ها ، بلکه در خدمت بهتر کردن جامعه بشری خواهد بود .
امیدوارم گفتگو ی دونفره ما ، بتواند باعث مشارکت عمومی دیگر دوستان در این بحث شود. به هر حال من سخنگوی آنارشیسم نیستم و هر آنارشیستی نظراتش شخصی است . به هر حال امیدوارم گفتگو ی ما ۲ نفر باعث آغاز چنین مباحثی در سطح وسیع تر شود .
با تشکر از دوستی که در این باره ، با هم گفتگو میکنیم .
با احترام
نظام جلالی

۱۳۸۸ اسفند ۵, چهارشنبه

ای دژخیمان ابله

ای دژخیمان ابله : شما زنان و مردان آزادیخواه را در این ۳۱ سال به خاک و خون کشیدید ، از جمله با حمله ضد انسانی خود به دانشجویان آزادیخواه کوی دانشگاه در ۲۵ خرداد ۸۸ و حمله به دانشجویان بی پناه ، مانند یک عملیات نظامی گسترده ، آنان را به خاک و خون کشیدید و از هیچ جنایتی روی گردان نبودید ، این را بدانید که خون آنان چه دیریا زود دامان شما را خواهد گرفت و هر گاه و هر زمان اوج جنایات تاریخی شما در هر حادثه ای بر ملا شود ، آنگاه باید بر خود بیشتر از گذشته بلرزید . آری ، بخشی آزادیخواهان را میتوان کشت ، اما موج آزادیخواهی و خواست آزادی را هرگز نمیتوان با سرکوب از بین برد . آری ، برای جلوگیری از پرواز ، پرنده را میتوانید در قفس حبس کنید تا پرواز نکند ولی با پرواز دیگر پرندگان چه خواهید کرد ؟ با رویش ناگریز جوانه چه خواهید کرد ؟

۱۳۸۸ بهمن ۲۸, چهارشنبه

گفتگو : قسمت اول - برای منافع گسترده، آنارشیسم چه سیاستی دارد؟

نامه رسیده : برای منافع گسترده، آنارشیسم چه سیاستی دارد؟ مثلاً در مورد حوزه‌های نفتی، یا محیط زیست.
مثلاً اگر دولتی نباشد و یا اعمال قدرتی از طرف دولت نباشد، از ثروتی مثل نفت چطور می‌شود بهره‌برداری کرد؟
یا در مورد محیط زیست، مثلاً فرض کنید عده‌ای علاقه دارند که گونه‌های در معرض خطر را شکار کنند. یا اینکه می‌خواهند ضایعات شیمیایی کارخانه‌های خود را اطراف شهر تخلیه کنند.آنجا که شورای محلی وجود ندارد.. دارد؟ یا اینکه اگر آن حومه یک شورای محلی دارد ممکن است توسط آن کارخانه‌دار به آنها رشوه داده شود.
برای این معضلات، آنارشیسم چه جوابی دارد؟
تفاوت چگونگی اصول تدوین قوانین در جامعه ای که دولت بر آن حاکم است با جامعه ای که فاقد دولت است در این است که قوانینی توسط حکومتگران تدوین میشود که در جهت کنترل و تسلط بر جامعه ، حفظ و تامین منافع قدرت میباشد و قوانین همه جا نسبت به کسی که در قدرت است و قدرت اعمال و اجرای قانون را دارد با کسی که قدرت بر او اعمال میشود ، یکسان عمل نمیکند ، به عنوان مثال چاقو زدن به کسی ، کسی را مجروح کردن ، دزدیدن پول و...در همه جوامع جرم است ، اما این قوانین فقط در مورد مردم اعمال میشود ، چرا که خود حکومت گران به عنوان مثال در ایران در روز روشن طرفداران حکومت با چاقو به ضرب و جرح مردم میپردازند . در همه کشور ها حتا دزدیدن یک نان ، دزدی محسوب میشود اما بسیاری از دولت مردان در سرتاسر دنیا به دزدی های میلیونی یا میلیاردی مشغول بودن و یا هستند . هیچ فردی اجازه ندارد و نباید داشته باشد که دیگری را مجروح کند و در جوامعی که دولت حاکم هست اما این حق برای پلیس محفوظ هست و انواع ابزار خشونت در اختیار دولت و پلیس قرار دارد .
در حالی که در یک جامعه آنارشیستی قوانین در جهت منافع عموم مردم میباشد که منافع فردی و جمعی آنان را تامین کند و قوانین در جهت آسایش ، رفاه ، امنیت و منافع برابر همگانی خواهد بود و در این مسیر قوانین توسط همه آحاد مردم و نه نمایندگان آنها تدوین میشود . چرا که آنارشیست ها اعتقاد به مشارکت همگانی دارند .
اما در مورد پاسخ به سوالات شما باید گفت اگر ما بدانیم که سیستم تصمیم گیری در هر جامعه ای بر چه اساسی است و قوانین بر چه اساسی و چگونه تدوین میشود ، آن موقع پاسخ برای بسیاری از سوالات روشن خواهد شد .
در مدل آنارشیستی که دولت ملی نیز وجود ندارد ، منابعی مثل نفت ، گاز ، آهن ، مس و... در هر نقطه ای از جهان که قرار داشته باشد به همه ساکنین جهان تعلق دارد ، بنابرین یک کنترل و نظرات جمعی و همگانی با یک سیاست یکسان در عرصه جهانی در این زمینه ها وجود خواهد داشت . امروزه بر ثروت نفت توسط مردم جهان هیچ کنترلی نیست و درآمد نفت تبدیل به ثروت شخصی عده معدودی از دولت مردان و سیاست مداران شده است و اتفاقا از جمله اشکالاتی است که بر وجود و کارکرد دولت وارد است .
اتفاقا دولتمردان از طریق ثروت نفت که به مردم تعلق دارد در جهت سرکوب همان مردم استفاده میکنند و ما میتوانیم بگوییم که هیچ کنترل و نظارتی بر این ثروت عمومی جامعه و مردم وجود ندارد.
در مورد محیط زیست نیز دقیقا این دولت ها هستند که باعث نابودی آن میشوند. آیا کار خانه های اسلحه سازی دولت ها با مین هایشان با بمب هایشان محیط زیست را تخریب نمیکنند ؟ آیا نیرو گاه های اتمی ، زباله های اتمی و بمب های اتمی محیط زیست را تخریب نمیکنند ؟ آنها نه تنها گونه های در معرض خطر گیاهی و جانوری را نیز از بین میبرند بلکه کل حیات بر روی کره زمین را در معرض خطر جدی نابودی قرار داده اند. آنارشیست ها از همین امروز خواستشان تعطیلی کارخانه های اسلحه سازی و نیرو گاه های اتمی است . در مورد اینکه مثلاً فرض کنیم عده‌ای علاقه دارند که گونه‌های در معرض خطر را شکار کنند ، از آنجایی که بهترین نظارت در جامعه آنارشیستی وجود دارد و انسان ها همه در مورد سرنوشت کره زمین تصمیم میگیرند و هم در این مورد فرهنگ سازی میشود و هم نظارت تشکل های طرفدار محیط زیست این مشکل را حل خواهند کرد ، چرا که چند میلیارد انسان نظارت بهتری را بر یک جامعه انسانی و برابر دارند و چندین برابر امروز تشکل های خود سازمانده طرفدار محیط زیست شکل خواهد گرفت .
کسی نمیتواند در یک جامعه آنارشیستی ضایعات شیمیایی کارخانه‌ را اطراف شهر تخلیه کند ، چرا که بر طبق قوانین و اصولی که توسط مردم در شورا ها و واحد های خود گردان محلی تدوین میشود ، چه کسی میخواهد که ضایعات شیمیایی کارخانه‌ را اطراف شهر تخلیه کنند ؟ ما در چنین جامعه ای یک شورا ی شهر داریم ( که به شکل داوطلبانه تمامی شهروندان در آن شرکت میکنند و نه نمایندگان ) که اجازه چنین کاری را نمیدهد چرا که هم به جامعه بشری آسیب میزند و هم به مردم اون شهر ، یک شورای کارخانه داریم با همان سیاست ، که کارخانه را اداره میکند و همان افراد عمدتا ساکنین همان شهر خواهند بود به اضافه واحد های داوطلبانه خود گردان طرفدار محیط زیست ، خبرنگاران و...در واقع همه جا شورای محلی خود گردان وجود دارد.
نظام جلالی

۱۳۸۸ بهمن ۲۷, سه‌شنبه

گزارش رسیده : تظاهرات موفق آمیز علیه نئو نازیها

روز شنبه تاریخ 13 فوریه هزاران تن مردم و گروهای ضد فاشیست با اعتراضات خود در شهر درسدن واقع در شرق آلمان [ایالت زاکسن] مانع برگذاری راهپیماهی نئونازیها شدند. هر چند که پلیس و اداره جات دولتی با امتیاز دادن به نازیها میخواستند این تظاهرات برگزار شود، ولی این با اعتراضات گسترده ای روبرو شد. گروهای ضد فاشیست اکثر خیابان‌های اصلی شهر را بستند ، بلوک بندی هایی بین ساعت 9:00 و ساعت 10:00 در مکان های مختلف به اجرا گذاشتند. تمام ریلهای قطار راه آهن بلوکیره شد. و نازیها نتوانستند از قطار پیاده شوند. توضیح: حدود 6000 نئونازی‌ها دیروز تصمیم داشتند در این شهر رژه نظامی برگذار کنند. 13 فوریه سالگرد بمباران شهر درسدن در جنگ جهانی دوم میباشد.این حمله به توسط نیروهای متفقین آن زمان انجام گرفت.دلیل این حمله بیشتر بخاطر که شهر درسدنمهم ترین فاکتور اقتصادی و تولیدی،راه و تربری و سیستم تکامل یافته اداری برای حکومت فاشیستها که تا آنزمان از تلفات جنگ نسبت به سایر شهرهای دیگر محفوظ مانده بود.برای تمامی نئو نازیها سالگرد بمباران درسدن به یک روز اصلی برای تظاهرات تبدیل شده. آنهاا این سالگرد را به دو طریق مورد استفاده قرار می‌دهند. اول به عنوان تبلیغات آشکار بدین جهت خود را قربانی نشان دهند و افکار وترحم مردم را جلب کنند. دوم، به عنوان ابزاری جهت کمتر جلوه دادن اهمیت نسل کسی یهودیان توسط نظام فاشیستی وهیتلر یا همان هولوکاوست. این امتیاز و تاکتیک دو سویه تظاهرات سالگرد بمبارانهای درسدن است که برای نئونازی‌ها و همکارانشان بسیار جذاب است

۱۳۸۸ بهمن ۲۶, دوشنبه

نامه رسیده - چند سؤال از آنارشیست ها

برای منافع گسترده، آنارشیسم چه سیاستی دارد؟ مثلاً در مورد حوزه‌های نفتی، یا محیط زیست.

مثلاً اگر دولتی نباشد و یا اعمال قدرتی از طرف دولت نباشد، از ثروتی مثل نفت چطور می‌شود بهره‌برداری کرد؟
یا در مورد محیط زیست، مثلاً فرض کنید عده‌ای علاقه دارند که گونه‌های در معرض خطر را شکار کنند. یا اینکه می‌خواهند ضایعات شیمیایی کارخانه‌های خود را اطراف شهر تخلیه کنند.
آنجا که شورای محلی وجود ندارد.. دارد؟ یا اینکه اگر آن حومه یک شورای محلی دارد ممکن است توسط آن کارخانه‌دار به آنها رشوه داده شود.
برای این معضلات، آنارشیسم چه جوابی دارد؟
سؤال‌های بعد احتمالاً در حین بحث پیش می‌آید.
متشکرم

توضیح : از آنجایی که آنارشیست ها به مشارکت همگانی اعتقاد دارند و این سوالات خطاب به آنارشیست ها است ، این سوالات را در وبلاگ میگذرم تا امکان مشارکت دربحث برای دیگر رفقای آنارشیست نیز فراهم شود
با احترام
مجید

۱۳۸۸ بهمن ۱۹, دوشنبه

مراکز استقرار نیرو های سرکوبگر بسیج شهرستانی در مساجد تهران ، مرکز تدارکات غذایی و مرکز تجهیزات آنها

اخبار موثق رسیده :
بخشی از مراکز استقرار نیرو های سرکوبگر بسیج شهرستانی و روستا ها در مساجد تهران که از هم اکنون این مراکز مملو از نیرو میباشد :
۱- مسجد المهدی ، میدان دهکده المپیک
۲- مسجد شهرک چشمه
۳- حسینیه پایگاه منتظران
۴- مسجد لو لا گر
۵- پایگاه بسیج مقداد
۶- هیئت رزمندگان غرب تهران ، پایگاه شمال غرب تهران در خیابان آزادی به سمت انقلاب


مسجد نظام معافی جنت آباد ، مرکز تدارکات : کیک ، ساندیس و...

مرکز تجهیزات ( موتور ، باتوم ، گاز اشک آور ، چماق ) : قرارگاه بسیج حیدر کرار در شهرک چشمه ، که یکی از مرکزی است که غرب تهران را برای سرکوب به لحاظ تجهیزات تحت پوشش قرار میدهد.

۱۳۸۸ بهمن ۱۸, یکشنبه

تعويض سطل آشغال هاي پلاستيکي با فلزي در آستانه 22 بهمن به نفع مبارزات خیابانی

سطل هاي فلزي در مسدود كردن راه موتورسواران مزدو بهتر مقاومت ميكنند و از سطلهاي فلزي به عنوان تنبك هم ميتوان استفاده كرد تا صداي بلندگوهاي رژيم شنيده نشود. در صورت تيراندازي مزدوران رژيم , بعنوان سپر هم ميتوان استفاده كرد. اگر گازوئيل در آنها ريخته شود مدت زيادي نسبت به سلطهاي پلاستيكي شعله ور ميشود كه به اين طريق مقاومت بهتري در مقابل گازهاي اشك آور است. پس ميتوان آنچه را كه رژيم از ترسش به دست و پا افتاده و مشكل سازي ميكند بر عليه خودش استفاده كرد چون رژيم مردمي نيست و بر عليه مردم است.

منبع : در بخش نظرات خوانندگان پیک ایران
http://www.peykeiran.com/Content.aspx?ID=13177

۱۳۸۸ بهمن ۱۷, شنبه

عملکرد حزب بادکنکی در جهت کسب قدرت سیاسی

حزب بادکنکی با زدن سیلی و سرخ نگه داشتن صورت خود و با فرستادن یکی دو نفر و تهیه گزارش و نام بردن از حزبشان در هر آکسیونی سعی میکنند به هر قیمتی فقط نام حزبشان را مطرح کنند. گاهی وقت ها تا با دیگر فعالین سیاسی حتی یک آکسیون کوچک که نیز میگذارند با گرفتن عکس از دیگر فعالین سیاسی مربوط به دیگر جریانات سیاسی و تمام کردن آن به اسم حزب خود فقط موجبات لبخند دیگر فعالین سیاسی را فراهم میکنند و دیگر فعالین سیاسی با متانت سکوت میکنند و نمیخواهند دل این چند نفر شکسته شود . حزبی که تا متوجه میشود جایی تظاهرات هست ، با دادن یک فراخوان شبانه ۲ خطی هم که شده ، میخواهد هم اسم خود را مطرح کند و هم حرکت را به اسم خود ملا خور کند و برای هواداران این توهم را بوجود بیاورد که این حزب همه جا حضور دارد . حزبی که حتی با برگزاری تظاهرات چند نفره فقط برایش مهم آن است که نام حزب شنیده شود و با این رفتار نه تنها محبوبیتی بین فعالین سیاسی ایجاد نمیکند بلکه آنتی سمپاتی ایجاد میکند و موجب حساسیت دیگر فعالین سیاسی میشود . حزب بادکنکی گاهی نیز در گزارش های خود حتی از عکس های مربوط به روز های دیگر استفاده میکند . حزبی که مانند کبک سرش را زیر برف کرده است و تصور میکند کسی او را نمیبیند و به تبلیغات ژورنالیستی غیر متعهد متوسل میشود و ارزش همه گزارش های خود را برای همیشه از بین میبرد و همه گزارشات خود را نا معتبر میکند و حتی نشان میدهد که حتی از چوپان دروغگو نیز چیزی یاد نگرفته است . حزب بادکنکی حزبی است که با ارائه گزارش های نادقیق و نادرست اعتبار خود را هر چه بیشتر و روز به روز از دست میدهد . زمانی که گروهی دیگر اعلام تظاهرات میکند ، آنها یک فراخوان به همان تظاهرات میدهند بدون آن که حتی نامی از برگذار کننده اصلی تظاهرات ببرند . حزب بادکنکی به هر وسیله ای فقط میخواهد خود را باد کند ، غافل از آنکه این گونه نمیتوان ایجاد اعتماد کرد و بر قلب ها حکومت .
آیا این حزب را میشناسید؟


۱۳۸۸ بهمن ۱۴, چهارشنبه

كنسولگري جمهوري اسلامي در فرانکفورت آلمان با زنجیر انسانی و قفل بسته شد


امروز دوشنبه ۴/۲/۲۰۱۰ ده ها تن ایرانی و آلمانی به دعوت آنتی فا تهران ( http://antifateheran.blogsport.de/ )


در ساعت ۷ صبح شروع به تشکیل زنجیر انسانی کردیم و تا ساعت ۹:۳۰ مانع ورود کاردار های سفارت و سفیر به سفارت ج.ا شدیم . بعضی از رفقای فرانکفورت از ساعت ۶:۱۵ آنجا بودند . ساعت ۷:۳۰ پلیس از حضور ما جلوی سفارت آگاه شد . پس از آن کاردار سفارت (شاید سفیر مزدور رژیم ) تلاش کرد با ماشین خود زنجیر انسانی را به کنار بزند و به همین منظور یک دفعه با ماشین به میان جمعیت رفت و با این حال زنجیر انسانی ، در جلوی او مقاومت کرد و رفقای آلمانی و ایرانی مانند مبارزین در ایران ترس به خود راه ندادند و این مزدور موفق نشد که با وحشیگری کسی را بترساند و سد جمعیت را بشکند ، به همین خاطر انگشت وسط خود را به معترضین نشان داد و پلیس خود را به ماشین رساند و مجبور شد که مامور رژیم ، با صورتی کش آمده ، باز گردد . در این آکسیون با ابتکار رفقای آنتی فا تهران ، در سفارت با ۳ قفل بزرگ بسته شد و بعد از آنکه پلیس ساعت ۹ صبح هجوم به معترضین اعدام در ایران را کت بسته از جلوی سفارت به پاسگاه پلیس بردند ، ساعت ۹:۳۰ پلیس تازه مشغول بریدن قفل ها شد و مراجعه کنندگان به سفارت حدوده ۱۰ نفری صف کشیده بودند تا در سفارت باز شود تا به سفارت وارد شوند .حضور چند خبر نگار رادیو و تلویزیون ، باعث پوشش خوب خبری آن شد . رفقا تا آخرین لحظه مقاومت کردند . خوشبختانه کسی مانند چند ماه پیش که جلوی سفارت را بستیم مجروح نشد . پس از مدتی کمتر از ۱ ساعت شاهد آزاد شدن رفقای دستگیر شده بودیم. جالب آن است که امروز رفقای عمدتاً جوان آلمانی ، در کنار مبارزات جنبش مردم ایران برای چندمین بار در این ۸ ماه گذشته قرار گرفته اند و دست در دست ما و در کنار ما بودند و به شدت از تجاوز ، اعدام و سرکوب در ایران متاثر بودند و نسبت به اعدام ها ی اخیر و کسانی که در لیست اعدام هستند ، ابراز نگرانی و همدردی میکردند . اعدام های اخیر در ایران آنها را مصمم تر کرده است که در کنار مبارزات مردم ایران به مبارزه ادامه دهند .
شعار های ایرانی - آلمانی داده شده در این روز
۱- مرگ بر جمهوری اسلامی
۲- مرگ بر دیکتاتور
۳- مرگ بر طالبان ، در کابل ، در تهران
۴- پلیس آلمان از اسلامیست ها حمایت میکند
۵- پول آلماني، اسلحه آلمان، شريک جرم در همه دنيا
۶- زنده باد همبستگی جهانی
۷ - ما اينجاييم، صدايمان بلند است، برای اينکه آزادی ما ازمان گرفته می شود
۸- محمودی احمدی نژاد، از تو متنفريم
۹- زندانی سیاسی آزاد باید گردد
توضیحاتی در باره آنتی فا : آنتی فا (آنتی فاشیست ها ) در بسیاری از کشور ها ، مخصوصا در اروپا حضور دارند ، که بر علیه سرمایه داری و فاشیسم مبارزه میکنند . آن ها خود را چپ نوین میدانند که به آنها آزاد منش نیز گفته میشود و با هر گونه دولت ، اتوریته و تمرکز قدرت و ثروت مخالف هستند و در کنار مبارزات مردمی در هر گوشه جهان قرار دارند بر علیه سرمایه داری جهانی و دیکتاتوری
آنتی فا تهران تا کنون ۳ آکسیون در رابطه با ایران را برگذار کرده است . ۱- به خاطر اعتراض به همکاری نوکیا و زیمنس با ج.ا در تاریخ ۱۲ آگوست با چسباندن پوستر های افشا گرانه و اعتراضی به دفتر مرکزی نوکیا در کلن اولین حرکت خود را آغاز نمود ۲- در همان روز تظاهراتی ۵۰۰ نفره را در حمایت از مبارزات مردم ایران سازماندهی نمود که عمدتاً آلمانی بودند. ۳- آکسیون اعتراضی امروز نسبت به اعدام ها و مانع از باز شدن سفارت برای ۲ ساعت





۱۳ فیلم مرتبط به خبر در لینک زیر :
گزارش های دیگر در همین رابطه :




گزارش رفقای آنتی فا تهران همراه با عکس :




http://de.indymedia.org/2010/02/272376.shtml


گزارش دیگر رفقای آلمانی :


http://www.fr-online.de/_em_cms/_globals/print.php?em_ssc=MSwwLDEsMCwxLDAsMSww&em_cnt=2267329&em_loc=1706&em_ref=/frankfurt_und_hessen/nachrichten/frankfurt/&em_ivw=fr_frankfurt
http://www.fnp.de/fnp/region/lokales/rmn01.c.7238358.de.htm


http://www.echo-online.de/nachrichten/hessenundrhein-main/art175,620136