Karikatur von Maneis Arbab
در اولین ساعات بامدادی بیست و نهم ژانویه، در هایم پناهجویی ورتسبورگ در ایالت بایرن آلمان، یکی از پناهجویان با ملحفه خود را از پنجره اتاق حلق آویز کرد و به تلاش اش برای یافتن امکانی برای زیستن به مثابه یک انسان در جامعه بشری پایان داد. اما محمد رهسپار، اولین و تنها دردمندی نیست که ظلم حاکم بر سرزمین محل اقامتش و رنج مهاجرت پر خطرش با ستم ناشی از سیستم حاکم بر سرزمینی که به آن پناه آورده است پیوند می خورد و به عنوان پناهجو در برزخی قرار می گیرد که مجموعه ای از بلاتکلیفی و سردرگمی، نگرانی و ترس از بازگشت به وطن، محدودیت های بهداشت، غذا، درمان، … و محرومیت های غیر انسانی، اهانت و تحقیر، … ستمی مضاعف را بر وی که درد دوری از خانه و خانواده، افسردگی و تنهایی و خاطرات دردناک گذشته و … بخشی از زیست روزانه اش شده است، تحمیل می کند تا جایی که جانش را به لبش می رساند … .
اما چه باید کرد؟ مسلما پاسخ، فرو خوردن خشم و تحمل ستم روزمره و مداوم نیست، از طرفی مظلوم نمایی برای جلب توجه و عنایت دیگران، در جهت کسب کمک های مقطعی “بشردوستانه” نیز در شرایط موجود تغییری ایجاد نمی کند. در برابر ستم – فارغ از زمان و مکان اعمال آن – باید ایستاد و مبارزه کرد. باید با سر دادن فریاد اعتراض، ستم پنهان شده در ژست حقوق بشری اتوریته ریاکار را تا حد ممکن عریان کرد و در جهت تغییر تلاش کرد. پناهجویی که با ترک دیار خود و مهاجرت به سرزمین متعهد به “حقوق بشر”، به جایگاهی که مد نظرش بوده دست نیافته است، باید برای ایجاد امکان زندگی در جایگاه انسانی، خود قدم بردارد.
قدم اول برای شکل دهی مقاومت در برابر ستم، پیوند یافتن بدن های رنجور ولی معترض پناهجویان است. زندگی جمعی در هایم ها و کمپ ها، نقطه قوت همه پناهجویانی است که هویت شان به عنوان پناهجو هیچ ارتباطی به سرزمین مادری، زبان، فرهنگ، دین، رنگ پوست، جنسیت و … نداشته و در عوض مشکلات و دردهای مشترکی دارند که در کنار هم می توانند به خواسته ها و حقوق و نیازهای عمومی شان دست یابند.
ما به عنوان گروهی از پناهجویان مقیم ایالت بایرن آلمان، با تمام وجود به حرکتی که آغاز شده است متعهدیم و باور داریم که در صورت پایبندی به این حرکت، جمع های پناهجویی معترض و همبسته شکل خواهند گرفت و به خواسته هایشان دست خواهند یافت حتی اگر این مهم در دوران پناهجویی ما محقق نشود. همبستگی و همراهی پناهجویان از هایم های مختلف، می تواند در روند یک مبارزه جمعی با تاکید بر دستیابی به اهداف مشخص محلی در کوتاه مدت، به جریانی قوی در جهت تغییر شرایط غیر انسانی پناهجویان در ایالت بایرن آلمان بدل گردد. هر چند به باور ما، به محض شکل گیری تجمعات اعتراضی و انجام اقدامات اولیه، امکان این که پناهجویان هایم های سایر ایالات کشور آلمان و حتی پناهجویان کشورهای دیگر نیز پا به عرصه بگذارند بسیار زیاد است.
ما از همه جمع های پناهندگان، مهاجران، دانشجویان، تشکل های سیاسی، جمع های مدافع حقوق بشر، جمع های مخالف جنگ، و همه کسانی که برای ساختن دنیایی بهتر تلاش می کنند درخواست حمایت می کنیم. همراهی و حمایت شما از هر طریق و به هر مقیاسی که باشد، برای تقویت و گسترش این حرکت اعتراضی بسیار مغتنم و مفید خواهد بود. لطفا توجه فرمایید که ما در جهت سازمان دادن حرکت اعتراضی در راستای تغییر وضعیت دشوار پناهجویان تلاش می کنیم و در عین حال که معتقدیم مبارزه با مولد ستم سبب هم پوشانی جریان های تحول خواه می گردد، اما تاکید می کنیم که هدف از این حرکت اعتراضی مطرح کردن و دستیابی به خواسته های پناهجویان بوده و از شما به عنوان حامیان این جریان، خواهشمندیم در این راستا به ما بپیوندید.
ما؛ شماری از پناهجویان ایرانی، افغانی، کرد، عراقی و … از هایم های مختلف پناهندگی در ایالت بایرن ، در اولین حرکت اعتراضی از دریافت بسته های غذایی هفتگی خود، خودداری نموده و حتی با وجود تهدیدها و فشارهای وارد شده، به نافرمانی خود ادامه دادیم تا نشان دهیم تا دست یابی به خواسته هایمان آرام نخواهیم نشست. اما در حرکت بعدی؛ در حال شکل دادن و هماهنگی یک تجمع اعتراضی هستیم، چرا که معتقدیم “خیابان” – همچون همیشه – بهترین مکان برای پیوند خوردن بدنه های معترض و حامی، و نیز بهترین مجال برای بیان خواسته ها و اهداف این حرکت، مستقیما از زبان خود معترضان می باشد
از همین رو پناهجویان شهر نورنبرگ و حومه ی آن، در حمایت از اعتراضات پناهجویان شهر ورتسبورگ دست به تحسن همزمان زدند تا همبستگی و همیاری خود را با دیگر پناهجویان اعلام کنند. از شما ساکنان شهر نورنبرگ و اطراف خواسته می شود ، در صورتی که مایل به شرکت در تظاهرات شهر ورتسبورگ هستید، جهت همراهی با تمامی پناهجویان به در قرار زیر حاضر شوید جهت ایجاد هماهنگی با آرش نوبخت تماس بگیرد:
0176/71680864
مکان : Lorenzkirche
زمان : 15 – 17
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر