ستار بهشتی نشان داد که امیدی به احزاب ژورنالیستی نیست ومبارزه آینده را مبارزین بی نام و نشان پیش خواهند برد .
اپوزیسیون ژورنالیستی بخش شناسنامه دار اپوزیسیون است که کاملا بی عمل هستند و پراکسیس اجتماعی ندارند و نیروی محرکه فعالیت سیاسی بر دوش آن بخش ناشناس اپوزیسیون بی نام و نشان مانند ستار ها هست که به دنبال نام و نان خود در سیاست نیستند مانند ماهی سیاه کوچولو که چیزی برای از دست دادن وباختن ندارند.اگر جنبش سبز اعتراضی پایگاه اصلی اعتراضاتش در تهران و چند شهر بزرگ و کوچک بود و با مبارزه ای علنی و خیابانی با توجه به سرکوب رژیم نتوانست به ثمر برسد اما اینبار مبارزات مخفی در سراسر ایران گسترده خواهد شد و رژیم مجبور خواهد شد که از حالت تهاجمی به حالت دفاعی برای حفظ نیروهای خود بپردازد.نباید فراموش کرد که نیروهای رژیم همه جا حضور ندارند اما مردم در همه جا حضور دارند و می توانند عرصه را بر رژیم تنگ و تنگتر کنند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر