گزارشی از ٢٤ ساعت در خواب و بيداری

در بيدارى:

در مقابل کلیسای Dom شهر کلن  آلمان ـ در اعتراض به حمله به شهروندان افغان دریزد٬ جمعیت زیادی دور هم گرد آمده بودند. در بین جمعیت نیزچند نفر از رهبران و اعضا چند حزب کمونیست نیز حضور داشتند که در دست هر 2 نفر از آنان یک پرچم بزرگ حزبی بود که در واقع تبلیغ حزبشان را می کردند و بدین گونه به رقبای حزبی خود نشان می دادند که همچنان با اقتدار وجود دارند.

برای تدارک اين تظاهرات مشترک ابتدا فراخوانى با امضا 9 تشکل
منتشر شد. پس از انتشار اطلاعیه 9 تشکل٬ حزب کمونیست کارگری اعلام کرد که امضا آنها از پای فراخوان خارج شود تا خود بتوانند به تنهایی اعلام تظاهرات کنند و سپس در اطلاعیه ای جداگانه٬ در بخشی از فراخوان خود می نویسند:

" مردم ایران، احزاب، سازمانها و همه انسانهای مدافع آزادی و برابری نباید در برابر این جنایات راسیستی /اسلامیستی جمهوری اسلامی ساکت بنشینند.باید با تمام قوا به این سیاست فاشیستی اعتراض کرد. وظیفه هر انسان شریفی است که نسبت به این جنایات ساکت نماند و در مقابل این اقدامات ضد انسانی، که یادآور سیاست های دوران هیتلر است دست به اعتراض بزند.
تشکیلات کلن حزب کمونیست کارگری ضمن محکوم کردن حملات راسیستی و نژادپرستانه جمهوری اسلامی برعلیه مهاجرانی افعانستاتی مقیم ایران، همه مردم شریف و آزادیخواه و مدافع آزادی و برابری،همه احزاب و سازمانهای مخالف جمهوری اسلامی را فرامی خواند که در متینگ اعتراضی  روز شنبه ۱۴ یولی در شهر کلن شرکت نمایند.
تشکیلات خارج کشور حزب کمونیست کارگری ایران- کلن"

در واقع حزب کمونیست کارگری طوری فراخوان به تظاهرات را مهندسى کرد که مخاطبان سایتشان تصور کنند٬ که اين حزب برگزار کننده متينگ اعتراضى روز شنبه ١٤ يولى است و احزاب٬ سازمان ها٬ گروه های و افراد مستقل مخالف جمهورى اسلامى به فراخوان اين حزب٬ به آکسیون آمده اند. اما همين حذف نام حزب کمونيست کارگرى از ليست مشترک برگزارکنندگان تجمع اعتراضى با استقبال چشمگير افراد مستقل و غير وابسته به احزاب روبرو شد و براى اولين بار بعد از سال ٨٨ ما شاهد جمعيت بسيار زيادى شديم. چه خوش شانسى بزرگى براى احزاب و نهادهاى که فراخوان مشترک دادند!

بعد از اتمام باران و توفان با شروع برنامه٬ حزب کمونيست کارگرى با داشتن چند  نفر در این تظاهرات توانستند در يک عمليات برق آسا مانند شاهپرستان در استکهلم٬ تجمع شهر کلن را به تصرف خود در آورد. با اعتراضات مردم٬ سخنرانان و برگزارکنندگان تجمع و با خواست انسان هاى مدرن و غير سنتى ,حزب کمونيست کارگرى مجبور شد آرم٬ پرچم ها و نام حزب کمونيست کارگرى را از جايگاه سخنرانان دور کنند. در محل تجمع نيز مردم مجبور بودند هر لحظه جاى خود را تغيير دهند که زير پرچم اين حزب قرار نگيرند تا بعد مورد سو استفاده واقع شوند و جزو آدمهاى اين حزب محسوب و مورد عکاسى و فيلمبردارى گردند.

 تعداد زیادی از جوانان آتانوم٬ آنتی فاشیست، آنارشیست و چپ رادیکال از آلمان و از دیگر کشورهای اروپایی „ No Border Camp
“ (کمپین بدون مرز) که از چند روز پیش کارزاری را در حمایت از پناهندگان و علیه قوانین ضد پناهندگی  برگزار کرده بودند، برای اعلام همبستگی با تظاهرات از محل کمپ خود در کنار رودخانه راین بطور جمعی و با مراقبت پلیس بسوی محل تظاهرات آمدند. با ملاحظه ی پرچم هاى حزب کمونیست کارگری در هر گوشه از جايگاه سخنرانان٬ همايش و کارزار کمپين بين المللى نه به مرز٬ دراعتراض به حضور حزب کمونيست کارگرى در اين تجمع و اينکه اين حزب در رابطه با پناهجویان ورتسبورگ رفتارى فاشيستى و منفى داشته است ٬ ابتدا صف خود را جدا کرده و در گوشه ای دیگر تجمع کردند و سپس نماینده ی خود را انتخاب کردند که پیامشان را اعلام کند اما زمانی که یکی از آن جوانان در اعتراض به حضور این حزب اشاره کرد که رفتار این حزب فاشیستی است٬ رفتار و حرکاتى از جانب اين حزب نسبت به اين دو جوان چپ٬ مجرى برنامه و نماينده احزاب و نهادها در اجراع برنامه٬ صورت گرفت که من ترجيح ميدهم آنرا در خواب ديده داشته باشم.
در خواب:
... مینا احدی يکى از رهبران حزب کمونیست کارگری٬ اولین نفری نبود که جوانان چپ را هو نکرد و تودههاى حزب نیز به تبعيت از او٬  آن دو جوانان را اصلا هو نکردند
.  کسی با دست به سینه آن دو جوان نزد و میکروفون را از او نه ربودند و نسبت به دو نفر از کمونیستهای مستقل که برنامه را اداره می کردند با خشونت برخورد نکردند و به سمت آن 2 جوان هجوم نبردند.  مینا احدی بعد از شنیدن این که آن دو جوان چپ به حزب او "حزب فاشیستی" گفتند، شروع به کف زدن کرد و سپس هواداران او نیز شروع به تشویق سخنران

کردند. مینا احدی گفت آفرین به جسارت شما جوانان که نظرتان را در باره  حزب من بدون قید و شرط بیان میکنید، سوای اینکه درست یا غلط باشد که البته سر آن نیز بحث خواهیم کرد و به تعریف فاشیسم نیز خواهیم پرداخت تا شما بدانید در مورد ما و یا دیگر جریانات مشابه ما صدق نمی کند و ما همیشه در مقابل فاشیسم بوده و هستیم، ما هرگز خودمان را به دیگران تحمیل نخواهیم کرد و نمی کنیم. ما هرگز میکروفون را به زور نگرفتیم و نخواهیم گرفت. من فقط زمانی که به من اصرار شود که لطفا شما هم صحبت کنید، سخنرانی میکنم. البته باز هم معمولا نمی پذیرم و خواهش میکنم که رفقای دیگر صحبت کنند. من نمی خواهم خود محور باشم یا برای جاه طلبی فقط خود را مطرح کنم و معتقدم حکومت به زور و تحمیل بر مردم به دست نمی آید و ما به حکومت در قلبها اعتقاد داریم. ما تا کنون هرگز حتی به منتقدین خود انگ، اتهام، تهمت و افترا نزدیم و نه خواهیم زد. چون اساس سوسیالیسم ما انسان است و بیشتر از همه چیز حرمت انسان برای ما اولویت دارد. ما اعتقاد به آزادی بی قید و شرط سیاسی داریم و حق شما است که نظر خود را در باره عملکرد هر فرد و هرحزب یا دولتی عنوان کنید. چرا که در برنامه یک دنیای بهتر چنین عنوان شده است: "برقراری حقوق و آزادی های سیاسی و مدنی وسیع، بی قید و شرط و تضمین شده و برابر برای همه. رفع هر نوع تبعیض بر اساس جنسیت، تابعیت، تعلقات قومی، ملی، نژادی و مذهبی، سن، و غیره (یک دنیای بهتر،اصول و چهارچوب عمومی بخش دوم قسمت اول)". به باور ما آزادی یعنی آزادی مخالف، یعنی اینکه شما بعنوان مخالف حزب ما بتوانید پشت میکروفون حرفتان را بزنید. و تازه زمانی که شما چنین ارزیابی در مورد این حزب دارید بعد از تظاهرات با یکدیگر صحبت کنیم تا ببینیم چرا شما چنین نظری را دارید و اعضای این حزب چه عملکردی داشتند که شما چنین ارزیابی نسبت به حزب ما پیدا کردید. امروز اینجا بیش از صد نفر شاهد این اتفاقات بوده اند و مردم قضاوت خاص خودشان را دارند حال در این مورد چه گزارشی نوشته شود، با سانسور یا بی سانسور؟ قضاوت افکارعمومی نسبت به حزب، برایمان مهم است. ما حتی حاضریم که یک نظرسنجی بگذارید و از مردم بپرسید از کدام حزب متنفرند و یا رفتار و عملکرد کدام حزب را انسانی یا غیرانسانی می دانند. اسم حزب ما را بیاورید و خود قضاوت کنید. به هر حال ما مردم را احمق و بی شعور فرض نمی کنیم که امروز اینجا چیزی ندیدند و چیزی نشنیدند. ما نه تنها از هر نقدی در باره حزب استقبال می کنیم،  بلکه سایت های ما پر است از تمام نقدهایی که به ما تا کنون شده است و ما هرگز با رعب و وحشت فضای ترس و دلهره از نقدعملکرد حزب ایجاد نمی کنیم.