از شنیدن خبر مرگ کیم جونگ ایل، رهبر کره شمالی بسیار خوشحال شدم و امیدوارم سال 2011 یا 2012 با مرگ خامنه ای و سقوط بشار اسد , سال مرگ و سقوط دیکتاتورهای خاورمیانه نام بگیرد .
هرگز در انتظار مرگ کسی نبودم بجز مرگ رهبران که انسانها را به کام مرگ فرو می برند و تصور می کنند که هرگز نخواهند مرد.
مرگ رهبر کره شمالی فرصت خوبی است که ما نیز به خامنه ای یادآوری کنیم که منتظر مرگش هستیم و ثانیه شماری می کنیم تا که شاید ایرانیان با مرگ طبیعی از شر خامنه ای خلاص شوند.
همیشه پای یک پسر در میان است بعد از مرگ این رهبران اما همه فراموش میکنند این خوشحالی بعد از مرگ مثل خوشحالی پیروزی یک انقلاب ، زود گذر .
پاسخحذف