امروز جمعه آکسیونی به حمایت از مردم لیبی و مردم خاورمیانه برگذار شد که جمعیتی حدود 50 تا 60 نفر در آن شرکت کرده بودند.
در تریبون آزاد این آکسیون یکنفر از مصر در صحبتهای خود اشاره کرد که مصر 80 میلیون جمعیت دارد و 2 میلیون نیروی نظامی و امنیتی دارد و طی سالهای دیکتاتوری مبارک همین کشورهای غربی بودند که از حسنی مبارک حمایت می کردند و چشمشان را بر دیکتاتوری و نقض حقوق بشر بسته بودند.
یکنفر از تونس نیز به دیکتاتوری بن علی در بیش از 2 دهه اشاره و به آن انتقاد داشت.
نفر بعدی از ترکیه بود که معتقد بود وضع ترکیه از مصر هم بدتر است و دموکراسی کمتری وجود دارد و در مورد ترکیه سکوت می شود.
یک سخنران دیگر شدیدا انتقاد می کرد که چرا مردم اینجا ساکت هستند و بی توجه در مقابل کشتاری که هم اکنون در لیبی در جریان است و چرا به جای تظاهرات 20000 نفری فقط این تعداد کم شرکت کرده اند. ما در اینجا زندگی عادی خود را داریم حال آنکه در لیبی هر کسی بیرون می رود خانواده اش نمی دانند که دیگر بار بر خواهد گشت و آسیبی خواهد دید یا نه? در ضمن ما باید فعالانه وارد بحث اقناعی شویم و مردم را قانع کنیم که ضرورت شرکت در یک آکسیون حمایتی وجود دارد و ما می توانیم تا 2 هفته دیگر تلاش کنیم که با تعداد بیشتری صحبت کنیم که در تظاهرات بزرگ بعدی شرکت کنند.
یک سخنران آلمانی نیز می گفت که تماما و لحظه به لحظه داریم حوادث لیبی را دنبال می کنیم در اینترنت و به طور زنده مبارزین لیبی در تماس هستند و نگران مردن نیستند و تنها نگرانی آنها این است که در این نبرد و پیکار شکست بخورند و واقعا چگونه در این اوضاع اسفناک و کشتاری که دولت لیبی می کند سایر مردم در اینجا بی تفاوت هستند.
ضمنا در این آکسیون به مبارزاتی که امروز در شهرهای عراق در جریان است نیز اشاره شد.
همچنین در خلال این آکسیون یک ساعته موزیک رپ عربی نیز پخش می شد.
در این آکسیون تعداد دیگری نیز صحبت کردند و به مبارزات مردم در کشورهای مختلف خاورمیانه اشاره کردند.
در تریبون آزاد این آکسیون یکنفر از مصر در صحبتهای خود اشاره کرد که مصر 80 میلیون جمعیت دارد و 2 میلیون نیروی نظامی و امنیتی دارد و طی سالهای دیکتاتوری مبارک همین کشورهای غربی بودند که از حسنی مبارک حمایت می کردند و چشمشان را بر دیکتاتوری و نقض حقوق بشر بسته بودند.
یکنفر از تونس نیز به دیکتاتوری بن علی در بیش از 2 دهه اشاره و به آن انتقاد داشت.
نفر بعدی از ترکیه بود که معتقد بود وضع ترکیه از مصر هم بدتر است و دموکراسی کمتری وجود دارد و در مورد ترکیه سکوت می شود.
یک سخنران دیگر شدیدا انتقاد می کرد که چرا مردم اینجا ساکت هستند و بی توجه در مقابل کشتاری که هم اکنون در لیبی در جریان است و چرا به جای تظاهرات 20000 نفری فقط این تعداد کم شرکت کرده اند. ما در اینجا زندگی عادی خود را داریم حال آنکه در لیبی هر کسی بیرون می رود خانواده اش نمی دانند که دیگر بار بر خواهد گشت و آسیبی خواهد دید یا نه? در ضمن ما باید فعالانه وارد بحث اقناعی شویم و مردم را قانع کنیم که ضرورت شرکت در یک آکسیون حمایتی وجود دارد و ما می توانیم تا 2 هفته دیگر تلاش کنیم که با تعداد بیشتری صحبت کنیم که در تظاهرات بزرگ بعدی شرکت کنند.
یک سخنران آلمانی نیز می گفت که تماما و لحظه به لحظه داریم حوادث لیبی را دنبال می کنیم در اینترنت و به طور زنده مبارزین لیبی در تماس هستند و نگران مردن نیستند و تنها نگرانی آنها این است که در این نبرد و پیکار شکست بخورند و واقعا چگونه در این اوضاع اسفناک و کشتاری که دولت لیبی می کند سایر مردم در اینجا بی تفاوت هستند.
ضمنا در این آکسیون به مبارزاتی که امروز در شهرهای عراق در جریان است نیز اشاره شد.
همچنین در خلال این آکسیون یک ساعته موزیک رپ عربی نیز پخش می شد.
در این آکسیون تعداد دیگری نیز صحبت کردند و به مبارزات مردم در کشورهای مختلف خاورمیانه اشاره کردند.
ienja mardoum khod negaran hale khod nistand
پاسخحذفta bresad be hale mardome libi va meser bashnad ke ien besiyar tasof bar ast
بوی ریش وپشم سوخته می آید
پاسخحذفمی دانستیم مذاکرات بر مهار بمب اتمی انقلاب مردم ایران است
پرده کارناوال مذاکرات اتمی که ماه ها بزحمت قادر به پوشاندن آن بود که،مذاکرات نه بر سر بمب اتمی آخوندی که بر سر بمب اتمی سومین انقلاب ملی-انسانی مردم ایران و شوک عظیم منطفه ای و جهانی متعاقب آن است با تحولات هفته اخیر ناگهان به تمامی فرو افتاد.سرانجام کوه موش زایید و گویا غرب نقد را چسبید و از خیر نسیه گذشت : انان به بقای رزیم رای دادند! آنها دو ماه رژیم را آسوده میگذارند که تند باد داخلی اش رابخواباند. این را مردم ایران بخوبی میدانستند که دیگر به هیچ امامزاده ای( حتی امریکایش) دخیل نبندند،اماچنین فضاحت عجیبی را هم انتظار نداشتند.
مدتهاست که آشکار بود که نمایندگان مستقیم بالاترین ارگان رزیم، شورای امنیت خرجنایت سالاران به گل نشسته نظام مفلوک خلافت اخوندی،شرکا و نوکران چاقو شلاق به زمین گذارده دو خردادی شان،هر دوهفته یکبار به اروپا نمیدودند پای میز بنشینند سور اتمی بزنندیا بخورند و برگردند. این ملاقات ها اشکارا بر میز برش و دوخت و دوز،میان حکومتی ضد بشری،ضد ملی و ناتوان از حکومت- اوپوزیسیونی ناتوان و بی آبرو به براندازی و رهبری،و مردمی به جان آمده، متنفرو آشتی ناپذیر با حکومت و سخت ناباور به اوپوزیسیون از سویی، و از سوی دیگربر بستر کارزار غرب در کشاکش تاریخ ساز وبهم پیوسته جنگ و صلح و ثبات وسرمایه در گستره آسیا و افریقاست.