۱۳۸۹ دی ۳۰, پنجشنبه

نظرخواهی از خوانندگان، وبلاگ نویسان و سایت‌های اینترنتی در باره حوادث تونس

همانطور که می‌‌دانید در پی تحولات اخیر و خیزش­های مردمی و فرار بن علی‌ , دیکتاتور و رئیس جمهور تونس , ما همچنان شاهد حضورحزب جنبش دموکراتیک قانون اساسی در قدرت سیاسی هستیم.روز دوشنبه 17 ژانویه سه حزب اپوزسیون و حزب حاکم قبلی برای ایجاد دولت موقت ، با اعلام لیستی از وزرا به پایان رسید. از دل این مذاکرات دولتی متشکل از سه وزیر در پستهای فرعی از احزاب اپوزیسیون و دادن پستهای حساس و مهم به حزب حاکم و وزرای قبلی ( پستهای اقتصاد، داخلی ، امنیت و...) تشکیل گردید. همزمان با این توافقات برای به خاموشی کشاندن اعتراضات مردم و حفظ نیروههای نظامی در خیابانها، مردم با حضور اعتراضی خود خواستهای خود که در راسا آن اعلام انحلال حزب حاکم و وزیران آنها در حکومت است را اعلام نمودند. پلیس با گاز اشک آور به مقابله با تظاهر کنندگان دست زد. ادامه این اعتراضات و گسترش آن به اکثر شهرها یک روز بعد از اعلام حکومت ، این حکومت را با اعلام استعفای 5 نفر از وزرای که سه تن از آنها از اعضای سندیکاههای کارگری بودند ، با بحران و سقوط روبرو نموده است. نخست وزیر اعلام عفو عمومی نمود، برای از زیر تیغ رد کردن حزب حاکم (حزب جنبش دموکراتیک قانون اساسی) بن علی و شش تن از نزدیکانش را از این حزب اخراج نمود. و یک ساعت بعد با اعلام استعفای رئیس جمهور موقت و نخست وزیر از این حزب تلاش نمودن که معترضان را آرام نمایند. اما اتحادیه کارگری تونس در اطلاعیه ای نارضایتی خود را به حضور اعضای از دولت قبلی در کابینه دولت موقت ملی اعلام نمود و از سه وزیر خود در این کابینه خواست به اعتراض به حضور این افراد در هیئت وزیران از مقام خود استعفا دهند بدنبال استعفای این سه تن دو نفر دیگر از كانديداها احزاب مخالف نیز استعفا داده و خبر ها حاکی از استعفای کسانی دیگری می دهد این عملا دولت را با سقوط مواجه نموده است.
اینکه ادامه این اعتراضات و به چالش کشیدن حکومت در ادامه خود سرنوشت قدرت سیاسی در تونس را به چه مسیری خواهد کشاند امری است که تحولاات آتی می تواند آنرا نشان دهد. تا اینجا هنوز مردم با حضورشان در خیابانها و با بیان خواستهای رادیکال خود اراده جمعي خود را برای به ثمر رساند انقلاب نشان می دهند. تصاویر و گزارشات رسانه ها از این اعتراضات مردم خشمگینی را نشان می دهد که همچنان خواستار لغو احزب حاکم و محاکمه کلیه سران این حزب هستند. معلمی در یک مصاحبه می گوید«رفتن بن‌علی به تنهایی کفایت نمی‌کند، باید تمام دستگاه حکومتی وی برچیده شود.» جوان معترضی نیز گفت: «ما می‌خواهیم که در ثروت کشورمان سهیم باشیم.» به گفته وی «اعضای حزب حاکم، همه ثروتمندند و مردم دیگر فقیر.» اینها پیامهای مردم معترض برای به نتیجه رساند ن جنبش اعتراضیشان است. از طرفی‌ دیگر,درکنار نیروهای ارتش ,مردم نیزگروه های دفاع ازخود تشکیل داده تا درمحله های خود در مقابل هجوم شبه نظامیان و طرفداران بن علی در غارت اموال عمومی و همچنین در قبال دولت موقت از حقوق خود دفاع کنند. بسیاری ازآنها خودشان را "کمیته های هوشیاری" نام گذارده اند.گزارش‌های رسیده از تونس حاکی از آن است که تمامی زندانیان سیاسی دوران حکومت بن علی از زندان‌ها آزاد شده‌اند و این کشور در روزهای اخیر برای نخستین بار در طول ۲۳ سال گذشته مطبوعات آزاد را تجربه کرده است.تلویزیون رسمی تونس همچنین روز پنج‌شنبه گزارش کرد که مقامات تونس ۳۳ نفر از اعضای خانواده بن‌علی را به اتهام تصاحب اموال مملکتی دستگیر و اموال این افراد را مصادره کرده‌اند.نکته جالبی که الان تونس دارد، این است که بعد از 14 ژانویه یعنی فرار بن‌علی، مجال ظهور پیدا کرده، دیوارنویسی است. در بسیاری از دیوارهای شهر تونس به ویژه میادین اصلی شهر، شعارهایی به زبان فرانسه و عربی نوشته شده است: "زنده باد تونس"، "اعضای حزب دموکراتیک قانون اساسی باید محاکمه شوند" و ...

۱- با توجه به حوادث تا کنونی‌ آیا حتا اگر حزب قبلی‌ از دولت موقت نیز به طور کامل بیرون رود و نمایندگانی از احزاب دیگر وارد دولت موقت شوند آن موقع مردم باید به خانه‌های خود بروند و منافع آنان را دولت جدید، آن هم از بالا ، تامین خواهد کرد؟

 
۲- آیا قدرت و ثروت جامعه که دوباره در دست احزاب و افراد خاصی‌ در دولت جدید قرار بگیرد موجبات فساد آنان را بعد از تحکیم قدرت سیاسی فراهم نخواهد کرد؟راه چاره برای پیشگیری چیست؟


۳- آیا ابزار سلطه و اقتدار در دست دولت جدید قرار نخواهد گرفت؟


۴- مردم چگونه میتوانند نهاد‌های مستقل خود را ایجاد کنند و به چه شکلی‌ میتوانند حد اکثر مشارکت اجتماعی را داشته باشند؟

 
۵- چه تضمینی وجود خواهد داشت که دولت جدید از ابزار سرکوب مانند زندان،ارتش و دستگاه قضایی‌ و در جهت به انقیاد در آوردن مردم برای حکومت کردن با استفاده از قدرت رسانه‌‌ای خود بهره‌مند نشود؟



۶- چه راهی‌ وجود دارد که قانون توسط احزاب و دولت جدید تدوین نشود و مردم در تدوین و اجرا آن نقش داشته باشند؟




۷- چه راهی‌ وجود دارد که مردم بر عملکرد دولت و احزاب نظارت داشته باشند؟


۸- چنانچه در ایران نیز با حالتی مشابه روبرو شویم ، به نظر شما مردم چه اقداماتی میتوانند انجام دهند؟



۹- آیا خود شما نیز سوالاتی را دارید که جای طرح آن خالی‌ است که نیاز به پاسخ جمعی داشته باشد ؟

 
۱۰- حوادث آینده تونس و ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟






لطفا اگر توضیحاتی لازم هست اضافه کنید واگر شما میتوانید این سوالات را برای دیگران نیز ارسال کنید و در انعکاس آن ما را همراهی کنید.شرکت در این مصاحبه برای همگان آزاد است.




با تشکر از مشارکت در این مصاحبه


نظام جلالی‌ ۲۱.۰۱.۲۰۱۱


لطفا پاسخ‌های خود را به یکی ازآدرسهای زیر ارسال دارید:




shahin.shahri@yahoo.de

ernestopak@googlemail.com


یا مستقیماً می‌‌توانید در یکی از وبلاگهای زیرنظر خود را بنویسید:

http://andishehnovin.blogspot.com/2011/01/blog-post_6118.html

http://shahinshahr-andisheh.blogspot.com/

http://shahinshar3.blogspot.com/




























۳ نظر:

  1. همانطور که می‌‌دانید در تونس توسط مردم"کمیته های هوشیاری" شکل گرفته است و این خیلی‌ خوب است ولی‌ آنچه که مهم است آن است که در آینده چه شکلی‌ به خود بگیرند و وابسته به قدرت حاکم بشوند یا نه؟ چیزی که جای آن خالی‌ است در تونس نبود تفکرات آنارشیستی در جامعه است. انحلال وزارت اطلاعات خیلی‌ خوب است ولی‌ قطعاً دولت جدید آن را باز سازی خواهد کرد.تونس یک حزب کمونیست کارگری نیز دارد که یک جریان ضدّ امپریالیستی است و از این نظر اولویت مبارزه چنین جریاناتی قاعدتاً مبارزه با امپریالیسم حتا در کنار نیرو‌های ارتجاعی اسلامی است .جوان معترضی نیز گفت: «ما می‌خواهیم که در ثروت کشورمان سهیم باشیم.»خوب این نیز خیلی‌ خوب است ولی‌ سوال این است که به چه شکلی‌ و با کدام ابزار؟آیا این خواست را می‌توان توده‌‌ای کرد تا تبدیل به یک مطالبه جدی و همه گیر شود؟ تمامی زندانیان سیاسی دوران حکومت بن علی از زندان‌ها آزاد شده‌اند. ولی‌ این کافی‌ نیست و بعید نیست که دوباره دولت جدید زندانی سیاسی داشته باشد ، بنابر این تا یک جنبش قوی ضدّ زندان در تونس فعال نباشد و زندان به عنوان یک ابزار سرکوب وجود داشته باشد هر زمانی‌ میتواند در خدمت دولت جدید قرار بگیرد.پس وجود تشکل‌های دمکراتیک گوناگون جدا از دولت می‌‌تواند به مبارزات دمکراتیک مردم یاری رساند.در روزهای اخیر برای نخستین بار در طول ۲۳ سال گذشته تونس مطبوعات آزاد را تجربه کرده است .ولی‌ هر زمان دولت آینده میتواند آن را محدود کند،پس تا زمانی‌ که قانون در دست دولت است و دولت مجری آن، پس خطرات بسیاری می‌‌تواند حقوق دمکراتیک مردم را تهدید کند. .نکته جالبی که الان تونس دارد، این است که بعد از 14 ژانویه یعنی فرار بن‌علی، مجال ظهور پیدا کرده، دیوارنویسی است. در بسیاری از دیوارهای شهر تونس به ویژه میادین اصلی شهر، شعارهایی به زبان فرانسه و عربی نوشته شده است: "زنده باد تونس"، "اعضای حزب دموکراتیک قانون اساسی باید محاکمه شوند" ولی‌ اگر دیوار نویسی به عنوان یک حقوق شهروندی از طرف دولت به رسمیت شناخته شود و تبدیل به یک فرهنگ شود و در واقع این خواست به دولت تحمیل شود که دیوار متعلق به شهروندان است ، آن موقع یک حرکت مثبتی به نفع مردم را شاهد خواهیم بود،یعنی‌ باید در چنین شرایط‌هایی‌ مطالباتی به نفع مردم ایجاد شود

    پاسخحذف
  2. شرایط کنونی‌ تونس( که می‌‌تواند به شکلی‌ در ایران هم تکرار شود ) به عنوان یک نمونه از این زاویه اهمیت دارد که شیرازه حکومت قبلی‌ به شکلی‌ از هم پاشیده یا شاید بهتر بتوان گفت که با توجه به فشار از پایین در حال تغییر شکل است و قدرت دارد از دست عده‌ ای به دست گروهی دیگر منتقل می‌‌شود و آن چیزی که می‌‌ماند در واقع همان قدرت متمرکزی است که قطعاً باز به مردم جوابگو نخواهد بود و دولت جدید نیز مثل هر دولتی به مردم حساب و کتابی‌ پس نمیدهد و این مردم خواهند بود که باز انگاری به دولت بدهکار خواهند بود. بنابر این بحث من این است که فرض کنیم همین شرایط در ایران بود و شما نیز از آن مردمی بودید که در خیابان حضور داشتید ، آیا از این فرصت استفاده نمیکردید که ارکان قدرت نتواند اقتدار و اتوریته خود را بر جامعه اعمال کند؟

    پاسخحذف
  3. با سلام گرم با وجود اینکه‌ میتوان گفت که‌ راه حل نشان دادن به مردم تونس از راه دور هم می تواند پر از ذهنی گریها باشد. مع الوصف بهترین راه حلها به طور عقلائی به‌ نظر سایت آینه‌ روزعبارتند از :
    1ـ ادامه به اعتراض جهت کنارزدن کلیه ی احزاب و افراد بدنامی که با بن علی همکاری کرده اند؛
    2ـ تلاش برای ایجاد شوراها در کلیه ی محلات، مراکز تولید و آموزشی و روستاها و غیره برای بدست گرفتن امور اداره آن محلها؛
    3ـ انتخاب نمایندگان شوراها برای تشکیل مجلس موسسان و تدوین قانون اساسی و اداره امور درسطح کشوری؛
    4ـ درپیشبرد این امر احزاب انقلابی و مترقی ضد رژیم ضروری است دست به همکاری بزنند و همراه سندیکاها نگذارند مردم گول خورده و از صحنه کنار روند؛
    5ـ ملی کردن اموال کلیه ی سران رژیم سابق و سرمایه دارانی که با آن همکاری کرده اند.
    6ـ مسلما توازن قوا بین انقلاب و ضدانقلاب باید درنظرگرفته شود تا تاکتیکهای انقلابی متناسب با وضعیت موجود تونس اتخاذگردد.

    به نظرم خوب است این نکات درآینه روز مستقل از آن نامه جلالی بیاید چون که درایران نیز اگر چنین نشود باز نیروهای بورژوائی قدرت را بدست خواهندگرفت و پس از مدتی سرکوب شروع خواهدشد. موفق باشید
    چیا

    پاسخحذف