در روز جمعه 9 یولی تجمع و آکسیونی با فراخوان و همکاری مشترک
1-انجمن زنان ایرانی – آلمانی کلن
2- سنتر زنان کرد در کلن
3- تلاش کانون حمایت از مبارزات مردم ایران- کلن
4- چپهایی از شهر کلن
5- دانشجویان و جوانان مستقل ایرانی کلن
6- جمعی از آنارشیستهای شهر کلن
در Heumarkt کلن ساعت 18 برگزار شد.
جمعی ازایرانیان ساکن کلن تصمیم گرفتند که ائتلافی برای اکسیونهای مختلف داشته باشند واولین حرکت خود رامبنی برجریانات کنونی ایران قرارداده و اکسیونی برضد سنگسار برگزارکردند.
درحین تظاهرات شعارهایی برعلیه جمهوری اسلامی وسنگسارداده شد این شعارهابه زبانهای آلمانی وفارسی بود مانند
نه به سنگسار Nein zur Steinigung
نه به اعدام Nein zur Hinrichtung,
مرگ بر جمهوری اسلامی Nieder mit der islamische Regierung
سنگسار یک جنایت دولتی است Steinigung ist ein staatliches Verbrechen
فراخوان به زبانهای کردی,عربی,فارسی,ترکی وآلمانی به اطلاع دیگران رسانده شد .
دراین روز با پرچمهای رنگارنگ تنوعی دیگر به جمع داده وبااین هدف که حرکتی که درایران صورت گرفته فقط جنبه اپوزیسیون سبز اصلاح طلبی نداشته وبلکه افکاروایدئولوژیهای دیگرراهم دربرمیگیرد.دوستان آنارشیست آلمانی هم با آوردن پرچم و حضورخود و تهیه گزارش صوتی و نوشتاری و تهیه عکس و انعکاس این آکسیون در سایت خود تلاش کردند که این حرکت راحمایت کنند.
درانتهای برنامه شعری ازدوست آنارشیستی که درایران است به نام کاوه رعدی واسم شعر پایان کارناوال مرگ... شعری درآستانه تجمع ضد سنگسار کلن خوانده شد.
در فراخوان این آکسیون می خوانیم
فراخوان به ميتينگ اعتراضى عليه سنگسار
11 یولی روز جهانی علیه سنگساررا
به روز مقاومت در مقابل توحش حکومت جمهوری اسلامی تبدیل کنیم!
ایرانیان آزاده
حکومت جمهوری اسلامی پس از شکست سیاسی مفتضحانه سال گذشته در مقابل خیزش اعتراضی مردم بار دیگر شیوه همیشگی اش برای سرکوب جنبش مردمی ، همانا ایجاد ترس و وحشت را بکار گرفته است.
اعدام ، تجاوز جنسی ، شکنجه ، یورش به جان و مال، دستگیری، کنترل شدید از جمله شیوه های ضد بشری ست که علامت مشخصه بنیاد حکومت اسلامی در طی 31 سال اخیر بوده است.
یکی از وحشیانه ترین این شیوه ها، اعدام و سنگسار در ملاء عام است که چهره قرون وسطایی تاریک اندیشان جمهوری اسلامی را بیش از پیش در سطح بین المللی نیز آشکار کرده است.
تجربه سال گذشته بار دیگر قدرت اراده فردی و جمعی را که سالها سرکوب شده بود، در خاطره ها زنده کرد و لرزه براندام رژیمی انداخت که به هیچ قانونی جز قانون توحش پای بند نبوده است. تنها راه رهایی از این بختک مقاومت و مبارزه مردمی است.
ایرانیان آزاده بالاخص مردم سلحشور آذربایجان و تبریز،
این بار قرعه به نام سنگسار در سرزمین زینب پاشا افتاده است. با جلوگیری از سنگسار سکینه محمدی بار دیگر نشان دهید که آذربایجان خانه شیرزنان و مردان، و شکارگاه کرکسان است.
با مقاومت و مبارزه بر علیه سنگسار برگی دیگر به تاریخ مقاومت مردم ایران بیفزائیم!
نه به سنگسار! نه به تمامیت جمهوری اسلامی!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر