مصاحبە فروم آنارشیستهای کردستان (KAF) با تعدادی از رفقای آنارشیست از ایران - قسمت سوم (پایان)
جنبش سبز یا
آلترناتیو رفرمیستی جناحی از آخوندها و حتی برخی از احزاب ، اصلاحات سیاسی
در حکومت اسلامی است، جواب شما بە این کوشش ها چیست و چه آلترناتیوی
دارید؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: همانطور که خودتان می دانید جمهوری اسلامی اصلاح ناپذیر است و اصلاحات
سیاسی در ساختار جمهوری اسلامی غیر ممکن است و خود اصلاح طلبان هم انتخابات
مجلس را تحریم کردند و در آن شرکت نمی کنند و آن را نمایشی می دانند.
آلترناتیو ما ادامه مبارزه با جمهوری اسلامی است و هر کسی شکل و نوع مبارزه
خودش را انتخاب می کند و ما به کسی نمی گوئیم که چگونه مبارزه کنید .حتی
خود آنارشیستها به اشکال مختلف و متنوعی مبارزه می کنند
رامین ژوبین :
- مساله متشکلتر بودن آنها
- مشکل در تحریف تاریخ، ناآگاهی از
مسائلی همچون مشروعیت، باعث حفظ نظام میشود. پس باید در این روابط آگاهی
رساند. جذابیت تئوریک و عملی آنارشیسم را هم برای آلترناتیو سازی باید
مشخص کرد (که از نظر من به معنی شرکت در اپوزیسیون و بنا به شرایط همکاری
با گروههای دیگر راست و چپ است).
فعالیتهایی
کە آنارشیستها عموما وظیفە خود میدانند کدام هستند؟ آرمانهایی کە برای مردم
در نظر دارید کدام هستند؟ اگر همانهایی هستند کە گروه ها و احزاب چپ ادعا
میکنند، پس اختلاف در کجا و در چه چیزی است، در شیوە مبارزە یا در شیوە
سازمانیابی؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: آنارشیستها وظیفه خاصی در مقابل خود در روند مبارزه نمی بینند . ما
پیشگامان مبارزه مردم نیستیم و به جای مردم مبارزه نمی کنیم.ما بخشی از
مردم و در کنار و همراه آنها در مبارزه ایم و نه جلوتر و نه عقبتر هستیم.
هر فرد آنارشیست خودش برای خودش تصمیم می
گیرد و فعالیتهای خودش را برای خودش روشن می کند و نه برای مردم، اختلاف ما
با احزاب چپ در شیوە سازمانیابی است . ما به شیوه غیرمتمرکز ، افقی،
ناهماهنگ و گاهی حتی هماهنگ ، پیچیده ،متفاوت از هم، گوناگون در شکل مبارزه
،مستقل ،خودمختار و خود سازمانده عمل می کنیم.
ما آرمان خاصی برای مردم در نظر نداریم
یعنی ما به پیش بردن برنامه ای را به عنوان نمایندگان مردم به آنها وعده
نمی دهیم بلکه برای خود آرمانهایی داریم. گروه ها و احزاب چپ ادعا میکنند
که برای مردم آزادی و برابری و رفاه به ارمغان خواهند آورد و کافی است که
حزب آنها قدرت سیاسی را بگیرد اما ما می گوئیم که مردم زمانی می توانند به
آرمانهای خود جامعه عمل بپوشانند که خود مستقیما در اداره جامعه و بدون
واسطه و بدون وجود دولت در ساختن ، ساختار و تدوین قوانین مستقیما شرکت
کنند و بدون مشارکت عمومی و جمعی در روند چگونگی سرنوشت خود به آرمانهایتان
نمی توانید جامعه عمل بپوشانید.
اگر فردا در ایران یک قیام مردمی رخ دهد و جمهوری اسلامی ایران سقوط کند، چه کارهایی در دستور کاری خود قراد میدهید؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: آن چیزی که ما آنارشیستها در حال حاضر در ایران نداریم وجود یک جنبش
آنارشیستی است و هر گاه مقداری فضای سیاسی در اثر سقوط رژیم باز شود تلاش
باید بکنیم که تبدیل به یک جنبش آنارشیستی قدرتمند شویم که بتوانیم خواستها
و تشکلات دموکراتیک مردمی را تقویت کنیم ،مطالبات و خواستهای مردم را بالا
ببریم، در جنبش زنان گرایش آنارکو فمینیستی را تقویت کنیم ،در جنبش کارگری
گرایش آنارکو سندیکالیستی را تقویت کنیم ، زمینه حضور آنارشیستها از
سرتاسر جهان و برگزاری کنفرانس آنارشیستی را در ایران فراهم کنیم، در
فعالیتهای آنارشیستها در سایر کشور ها شرکت کنیم، برای ایجاد یک جنبش ضد
زندان تلاش کنیم، در مبارزات روزمره مردم شرکت کنیم، نشریات آنارشیستی
منتشر کنیم، دیدگاه های آنارشیستی را تبلیغ کنیم، تمامی فعالیتهای سیاسی و
اجتماعی را با دیدگاه آنارشیستی نقد و بررسی کنیم، زمینها و خانه های اضافی
را در اختیار بی خانمانان و کشاورزان بی زمین بگذاریم، به کودکان کار کمک
کنیم، به معتادین کمک کنیم، صدای بی صدایان باشیم و از ضعیف ترین حلقه های
اجتماعی دفاع کنیم، از جنبش زنان و جنبش کارگری و جنبش دانشجوئی دفاع کنیم،
هر جا یک معترض هست که خواست انسانی دارد در کنارش باشیم، برای اضمحلال و
نابودی ارگانهای سرکوب که دوباره خود را می خواهند باز سازی کنند بکوشیم،
قبل از شکلگیری دولت جدید برای اضمحلال آن بکوشیم و در ایجاد شوراهای خود
گردان محلی و ایجاد تشکلات داوطلبانه اجتماعی و تشکیل نهادها ی دموکراتیک
داوطلبانه کنترل کننده مردمی در دفاع از حقوق حیوانات ،محیط زیست، کودکان
و…ایجاد تعاونی ها، دفاع از اعتصابات و تظاهراتها در حمایت از حقوق و
خواستهای انسانی مردم خواهیم کوشید.دفاع از حقوق بیماران و آسیب دیدگان،
تلاش برای ریشه کن کردن فقر و بی سوادی، دفاع از حقوق پناهندگان، تلاش برای
جذب توریست به منطقه جغرافیایی ایران و کمک به ایجاد امکان مسافرت مردم به
خارج از منطقه جغرافیایی ایرا ن، مبارزه با سنتهای عقب افتاده و خرافات،
دفاع از حقوق همجنسگرایان و اقلیتها و….البته در این مورد در آخرین سئوال
شما توضیحات بیشتری را دادیم که در اینجا تکرار نمی کنیم.
رامین ژوبین :
همانطور که قبلا گفتم به نظر من آنارشیستها میتوانند حامی جایگزینهای
باشند با اینکه دولتی هستند، اگر آن جایگزین باعث نزدیکتر شدن به اهداف
آنارشیستی میشود.
به نظر من هر جایگزینی در ایران بهتر از
کنون است. اگر جایگزین خیلی نیرومند نیست بهتر است. اگر نیرومند و اقتدار
گرا باشد، آنارشیستها فعالیتهای ضدّ دولتی خود را تقویت میکنند.
تا زمانی کە قیام رخ ندادە است، چه فعالیتهایی در برنامە کاری خود قرار میدهید؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: مبارزه با جمهوری اسلامی به اشکال گوناگون با سیاست سرنگونی رژیم، دفاع
از جنبش زنان، جنبش کارگری، جنبش دانشجوئی، دفاع از حقوق حیوانات و محیط
زیست ،حمایت ازسکولارها و لائیکها، نقد مذهب،نقد قدرت، نقد اتوریته و
اقتدار، نقد ساختار و کارکرد احزاب، مبارزه با فاشیسم،دفاع از
پناهندگان،مبارزه با سرمایه داری، نقد دولتها ،حمایت از جنبش های مردمی در
هر گوشه دنیا، تماس با آنارشیستهای دیگر کشورها و نیروهای مترقی و بازتاب
فعالیت آنها ،خبر رسانی و بازتاب اخبار ایران ،تحلیل اوضاع سیاسی ایران و
جهان،نقد خرافات،دفاع از حقوق همجنسگرایان و اقلیتها و…..
رامین ژوبین : همانانی که الان هست – سرنگونی، رسانه، گفتمان و پیشروی، آموزش، جمع آوری منابع، همکاریها و تبلیغات خاص متفاوت
پرسشهایی کە
همیشە در فیسبوک و رسانها از آنارشیستها میشود، جبهە و عمل مشترک با
گروهایی تحت نام “سوسیالیست و کمونیستی” است، آیا امکان چنین عمل مشترکی
وجود دارد؟ اگر آری بر چه مبنایی است و اگر نه، چرا؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: در بین آنارشیستها هر 2 نظر مخالف و موافق وجود دارد. گروهی مخالف هر
گونه همکاری با احزاب هستند و گروهی دیگر به شکل مشروط و مشخص حاضر است با
سوسیالیستها و کمونیستها به شکل مقطعی و موردی در کمپین ها همکاری کند و با
سوسیالیستها و کمونیست های غیر حزبی که ضد اقتدار وضد اتوریته هستند بیشتر
تمایل به همکاری دارد چراکه بسیاری از این رفقا گرایشات آنارشیستی دارند و
آنارشیستها را دشمن نمی دانند
ارتباط شما با آنارشیستهای فارسی زبان در کشورهای همسایە ایران با کدام گروە ها و چه ا فرادی و تا چه حدی است؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: فارسی زبانها که عمدتا در افغانستان و تاجیکستان هستند و ما هنوز
نتوانسته ایم با آنارشیستهای این 2 کشور ارتباط برقرار کنیم .در افغانستان
که هنوز گروه آنارشیستی وجود ندارد و در خارج از افغانستان تا کنون به
بیشتر از 2 تا آنارشیست در اینترنت یکی در سوئد و یکی در آلمان برنخورده
ایم که متاسفانه هنوزهمکاری مشخصی با هم نداریم ولی در همینجا باز ابراز
امیدواری می کنیم که در آینده درکنار رفقای افغانستان و تاجیکستان قرار
بگیریم.در تاجیکستان چون به خط روسی می نویسند هنوز نتوانستیم در صورت وجود
افراد یا گروه ها با آنان ارتباط برقرار کنیم.ما فقط با یکی از رفقای
آنارشیست در یکی از کشورهای همسایه ایران که کاملا به زبان فارسی تسلط دارد
ارتباط داریم.
رامین ژوبین : فارسی زبان – ترکیه ، کردستان ، عراق، کمی مستقیم - ؛ بیشتر غیر مستقیم
از جنگ
داخلی افغانستان تا امروز عدە زیادی مهاجر افغان در شهرستانهای ایران، در
بخش کشاورزی ، آجرسازی، سنگ بری و… مشغول کار هستند، اما هیچ وقت از حق
برابر با کارگر ایرانی چه از لحاظ بیمە و چه از لحاظ حقوق فردی و اجتماعی
را بهرەمند نبودەاند، کار و تبلیغ و علمکرد شما در این بارە چه بودەاست؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: متاسفانه ما چون در خارج از کشور هستیم نتوانسته ایم در این زمینه
اقدامی انجام دهیم بجز مقالاتی که در این زمینه در وبلاگ رفقای ما منتشر
شده یا مطالبی که توسط وبلاگنویسان افغان در این زمینه نوشته شده است را ما
بازنشر دادیم یا در سایتهای اشتراک لینک گذاشته ایم و همچنین اگر رفقای
آنارشیست ایران در این زمینه اقدامی صورت داده باشند ما از آن بی اطلاع
هستیم ولی امیدواریم بعد از این مصاحبه رفقای آنارشیستی که در ایران هستند
تلاشهایی را در این زمینه انجام دهند و کلا هر کمکی اگر از دست ما برآید
دریغ نخواهیم کرد.
رامین ژوبین :
- محدودیت های سرمایداری : مهدودیتهای منابع
- آلترناتیو: جامعه بدون محدودیت دشمنیها را کمتر میکند
- آگاهی در رابطه با رفترگرأیی برای مبارزه با برداشت های راسیستی و اشتباه
- رسیدگی به حقوق به طور امن و با سیاست و توجیه قوی آن
- آموزش افغانها در با سیاست بودن و فارسی زبانانی که راسیست نیستند برای نفوذ مثبت
- تاریخ و توریزم
- آزادی سازمانهای غیر انتفاعی
در اثر جنگ
الهی و مقدس جمهوری اسلامی با رژیم سابق عراق، عدە زیادی عراقی به ایران
پناهنده شدند و در سالهای جنگ و بعد از جنگ تا امروز کە 23 سال میشود،
آبادیهای کردنشین در مرز ایران هر روز در معرض بمباران جمهوری اسلامی ایران
قرار گرفتەاند و صدها نفر کشتە و زخمی و معلول شدەاند، افشای این جنایات
تا چه حد در تبلیغ شما چه در غالب صدای آنارشیسم و چه به عنوان فرد، در
بخشی از فعالیتهای شما قرار گرفتە است؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: هر زمانی که چنین اقدامات ضد انسانی از طرف رژیم سر زده است ما نیز به
شکل فردی در کمپین های حمایتی که شکل گرفته است به شکلی حمایت و پشتیبانی
کرده ایم و مقالاتی را در این زمینه نوشته ایم یا مقالاتی که در این زمینه
وجود داشته است را بازنشر داده ایم و در آکسیونهای حمایتی از مردم کردستان
به شکل فردی حمایت کرده ایم و چون ما در کشورهای مختلف پراکنده هستیم در
نتیجه نمی توانسته ایم حرکتی را تنها از طرف صدای آنارشیسم انجام دهیم.
رامین ژوبین :
- تحریف نقش خمینی و تاکید زیادی بر آمریکا و صدام
- مساله ناسیونالیستی و راسیستی در دشمنی با عراقی ها
شخصا اتفاقا در این عرصه فعالیت کرده ام.
تله نظام این است که همه چیز را تقصیر دیگران بگذارد و خودش را بهتر از
آمریکا، صدام و مجاهدین جلوه دهد. با وجود یک منطق قوی ظاهری این موجب چند
تا غلط فکری میشود که به نفع حکومت و به ضرر مردم هستند. به فرض خمینی و
نظام نقشهای ایدئولوژیک، اساسی و حتا لازم و بنیانگذار در آغاز و ادامه
جنگ داشتند و من برای آگاهی از این مسائل از زوایای مختلف خیلی فعالیت
کردم. در دانشگاه ها، در عرصه فیلم سازی ، و اینترنت مثلا.
لطفاً موضع
گیری خود در مورد زندان، اعدام، سنگسار، تبعیض، ستم بر اقلیتهای ملی،
مذهبی، همجنسگرایان، معلولین، کودکان، خارجیها و بی خدایان را بیان کنید؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: در مورد وجود زندان که ما نیز مثل هر آنارشیستی مخالف وجود هرگونه
زندانی به هر دلیل هستیم و خواهان آزادی همه زندانیان سیاسی و غیر سیاسی
هستیم و هر ساله در هر شهر و کشوری که زندگی می کنیم شب سال تحویل به مقابل
زندانها می رویم و مخالفت خود را با وجود زندان ابراز می داریم. ما با
اعدام ،سنگسار و تبعیض و ستم بر اقلیتهای ملی،مذهبی،همجنسگرایان ،معلولین
،کودکان،خارجی ها و بی خدایان مخالفیم و آن را غیر انسانی می دانیم و بخش
مهمی از مبارزات ما در همین موارد است و از حقوق انسانی ها آنها دفاع می
کنیم
رامین ژوبین :
دولتها باید همه اینها را منع سازند. تبعیض البته یک چیزی است که نیازمند
به آموزشها و مبارزات اجتماعی ویژهای است ، چون با منع آن توسط دولت
ادامه دارد.
اعدام
همجنسگرایان ( زنان و مردان همجنسگرا) و ستم بر آنها، کمتر از ستم بر سر
زنان نیست، در این مورد تبلیغ و کوشش آنارشیستها، دفاع از حقوقی فردی و
اجتماعی و قانونی این بخش از جامعە ایران تا چه حد بودەاست؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: هرجا که همجنسگرایان مبارزه کردند و ما نیز بودیم طبیعتا ما را در کنار
خود و در سنگر مبارزه مشترک دیده اند و نوشته هایی را در این زمینه منتشر
کرده ایم وبخشی از مبارزه ما دفاع از حقوق همجنسگرایان بوده است
رامین ژوبین
: دلیل زیادی داره که آنارشیستها در این عرصه نقش بزرگتری داشته اند. اول
که همجنسگرایی یک نوع بی نظمی در سبک زندگی و روابط اجتماعی ، خانواده، و
فرهنگ است و آنارشیستها در این رابطه تجربه و باورهای نهادینه شدهای
دارند. بعد آنارشیستها فرد گرا هستند و حقوق فرد آسانتر اولویت پیدا
میکند.
وقتی کە شما
از آزادی جنسی و همجنسگرایی صحبت میکنید، در برابر کسانی کە به کودکان
تجاوز میکنند چه قضاوتی دارید، چه راە حلی برای مرزبندی میان حقوق
همجنسگرائی و تجاوز به کودکان و جوانان نابالغ دارید یا مطرح مینماید؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: طبیعتا ما با تجاوز و تجاوز به کودکان مخالفیم و ضد انسانی می دانیم
همانطور که با کودک آزاری و با کار کودک مخالفیم.همجنسگرائی انتخاب آزاد و
رابطه آزاد انسانهای بزرگسال با یکدیگر است و سکس یک بزرگ سال با کودک زیر
18 سال آزاد نیست و غیر انسانی است
رامین ژوبین
: آنطور که خبر دارم این کار در یونان و چینِ قدیم بین معلم و شاگرد مرسوم
بوده، و ریشه و دلیل ضدّ زن داشته. ممکنه تا حدودی برای بعضی ها، و در
محیطهای خاص ، ژنتیکی باشد ، ولی مطمنا میتوان از آن جلوگیری کرد. من
صد در صد مخالف هستم و از دیدگاه آنارشیستی میتوان گفت به رشد فردگرأیی،
استقلال، و سلامتی و آزادی بچهها بسیار لطمه میزند. اصلی که کلا میتوان
به کار برد “اصل ضرر” است - هر کاری که آسیبی میرساند اشتباس مگر اینکه
جلو آسیبهای بزرگتری را میگیرد. ضرر / آسیب یک مقوله علمی است چون
میتوان آن را در جامع ، فرد، و محیط دید و اندازه گرفت یا در هر شرایطی
تخمین زد. اولویتها هم خیلی اوقات واضح هستند ،خیلی اوقات نیستند و فقط
میتوان نهایت سعی را کرد.
می توانید در کل و به طور عام آلترناتیو
آنارشیستی و سازمانیابی یا ادارە جامعە آنارشیستی را برای خوانندگان ترسیم
کنید و اینکه اگر فردا در ایران قیام رادیکال رخ دهد، کە زمینە برای
طرحهای آنارشیستی در ادارە جامعە پیش بیاید، مثلاً در تهران کمونها و
تعاونیها و انجمنهای آزاد (آنارشیستی) بوجود بیایند و برعکس در خوزستان
مردم در پی اسقلال منطقە خود باشند و جمهوری قومی (بورژوازی) بلوجستان را
اعلام کنند، در خوزستان مردم رأی بە جداشدن از ایران و ملحق شدن بە عراق و
در کردستان و آذربایجان، مردم تعاونی و انجمن و کمونهای کشاوزری خودرا در
فدراسیونها و بعد در کنفدراسیون کردستان-آذربایجان تشکیل بدهند، و در
منطقەهایی کە سوسیالیزە شدەاند، هر اقلیت خواستار خواندن و نوشتن و بە
کاربردن زبان مادری و نگهداری فرهنگ خود باشند، در آن وضعیت ، موضع گیری و
عملکرد شما چه میباشد؟
نظام جلالی و آرش دوست حسین
: طبیعتا مردم در هر منطقه ای خودشان تصمیم می گیرند و درست یا غلط ، آن
را اجرائی می کنند و ما در هر مورد مشخصی که پیش بیاید نظر و نقد احتمالی
خود را مطرح خواهیم کرد .
کلا در بین آنارشیستها در مورد چگونگی
جامعه آنارشیستی 2 نظر وجود دارد . یک نظر به هیچ عنوان نه به چنین
سئوالاتی پاسخ می دهد و نه به آن فکر می کند و هر گونه پاسخی را به آینده
موکول می کند و می گوید که زمانی که بخواهد جامعه آنارشیستی شکل بگیرد مردم
آن جامعه، راه ها و روش ها را خودشان پیدا خواهند کرد که به نظر ما با
طفره رفتن از دادن پاسخ نمی توان دیگران را به شکل نوینی از روابط اجتماعی و
سیاسی با ساختاری جدید و انسانی دعوت کنیم که خودمان از آن چیزی نمی دانیم
و نمی توانیم زوایای چنین جامعه ای را ترسیم کنیم.سئوالاتی که آگاهانه
شما طرح کردید هدفتان این است که می خواهید بتوانیم زوایای چنین جامعه ای
را روشن کرده و آن را تبدیل به یک آلترناتیو واقعی و جدی به جای دولتها
کنیم آنهم از همین امروز که در واقع ما هم چنین نظری را داریم که چنین نظری
همان نظر دوم است.
هنگامی که هنوز دولت وجود دارد نمی توان
جامعه را آنارشیستی کرد اما به محض آنکه دولت قدیم سرنگون شد باید از تشکیل
دولت جدید جلوگیری کرد و سریعا با مشارکت مردم شروع به ایجاد کمونها ،
تعاونیها و انجمنهای آزاد (آنارشیستی) کرد. اگر فردا به عنوان مثال در
ایران قیام رادیکال رخ دهد، کە زمینە برای طرحهای آنارشیستی در ادارە
جامعە آماده باشد به عنوان نمونه و مثال : کارگران و کارکنان اداره جات با
تشکیل شورا به امور جاری رسیدگی می کنند و خود تصمیم گیری می کنند و روال
کار خود را مثل گذشته به پیش می برند و فقط ارگانهای سرکوب منحل می شوند و
هر محلی خود تامین امنیت می کند.
در جامعه آنارشیستی ، انسان و رعایت حقوق
انسانی او و برخورد انسانی با حیوانات و آسیب نزدن به محیط زیست در راس
امور قرار خواهد داشت و هر قانون یا قرداد اجتماعی بر اساس رعایت این 3 اصل
باید باشد.
رامین ژوبین : به پاسخ من به سوال در رابطه با خود مختاری مناطق ایران رجوع فرمائید. پاسخ من دقیقا همان است.
پایان مصاحبه
*************
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر