این جا خاوران است. هنوز بوی گوشت سوخته از گورهای بینشان بر میخیزد. هنوز دست که روی خاک میکشی احساس میکنی دستی را که روی سر دیگری است، پایی که در آغوش آن یکی است. سال 67 وقتی خاک نمناک را فقط اندکی با دست کنار می زدند ، حتی پیراهن چهارخانه آن نگاه مغرور را می دیدند. پس از آن هربار که گوشهای از خاک را ویران میکردند، صدای خرد شدن مهرههای گردن آنها در دالانهای تاریخ میپیچید.
خاوران بازمانده ای از یادهای خون چکان مان است. خاوران میراث سالها مبارزه و مقاومت در برابر سرکوب و دژخویی است. خاوران نماد مقاومت 20 ساله خانوادههایی است که نمیخواستند بخشی از تاریخ جهان به غارت رود و تاریخی وارونه و تقلبی نوشته شود. مقاومت خانوادهها جنبشی دادخواهانه است. جنبشی که هرروزه یادآور میشود این یک مبارزه جهانی است در کنار تمامی دادخواهان جهان. خاوران سهم آیندگان است تا جهانی را که از آن ارث بردهاند به قضاوت بنشینند. خاوران هویت یک جنبش است. سند زنده ای از یک مبارزه ی برحق و نابرابر. سند روزهای خون و جنون. خاوران و خاورانها اسناد دادخواهی و رمزگشایی از جنایتِ جنایتپیشگان تاریخ است. حفاری خاوران یعنی کشف استخوان و هر استخوان یعنی حضور غایب یک انسان، یک زندگی، یک عشق. خاوران درست مانند دیوار کمون، استادیوم شیلی، میدان مادران مایو، داخایو و آشویتس مکان یاد آرمان خواهی و مقاومت و مبارزه در تاریخ جهان است. خاوران تمام آن آرمانی است که جمهوری مرگ حتی تا به امروز نیز تلاش در دفن و حذف خشونت بار آن دارد.
آنچه امروز در خاوران اتفاق میافتد، تازه نیست؛ پروسهی تناوبی نابودی خاک را سالهاست حاکمان جنون به پیش میبرند. بحث اما بر سر تخریب گورهای بینشان نیست. آنچه که اهمیت دارد، ثبت شدن خاوران در حافظه تاریخ است. خاوران باید بههمان شکلی که بود، باقی بماند. فراموش نکردهایم دستهای خون آلود جانیان همچنان صندلیهای قدرت را میفشارند، بیهراسی از بازگویی حقیقت. بخشی دیگر از آنان اینک رنگ عوض کرده، با نام حقوق بشر پرچمهای سهمخواهانهی خود را برافراشتهاند. آنان میخواهند تا نام جنایتپیشهگان را و هر همراز و همدست آنان را به بایگانی تاریخ سپارند. آنان میخواهند ما از یاد ببریم حذف آرمان خواهی و رادیکالسم سیاسی را که ترجمانش حذف فیزیکی هزاران زندانی سیاسی – عقیدتی بود. کابوس شومی را که با سلاحی از ایدئولوژی مذهبی و طناب و سرب تحقق یافت. و این تمنای پلشت با قاطعیت فتوای دینی بت اعظم شان، چه ساده برای آنان رقم خورد و چه دهشتناک بر ما گذشت.
خاوران الهام بخش مبارزه و آرمانخواهی نسل ماست. ما فرزندان خاک خاورانها میخواهیم در حافظهی تاریخی جهان دست ببریم. ما میخواهیم حافظهی تاریخی جهان را تصحیح و تکمیل کنیم. ما میخواهیم آنچه را که از حافظهی جهان زدودهاند، دوباره به یادش آوریم. ما به جهانی دیگرگونه باور داریم. جهانی که در آن وجدان بیدار بشری، فریاد حقیقت و دادخواهی سر میدهد. ما با همراهی تمامی جان های بیدار خواهیم آمد تا سکوتی را که قدرتهای جهان بر وجدان بشری تحمیل کردهاند، بشکنیم.
برآنیم تا در نخستین گام با تحصنی دو روزه در مقابل خانهی رسانهها در برلین و با فراخواندن رسانهها به انتشار روایت ناشنیدهی ما سکوت تاریخ را بشکنیم. این اما پایان راه نیست. ما می مانیم تا در ادامهی این راه با کمک تمام جنبشهای پیشرو در جهان، وجدان بیدار بشری را به قضاوت آن چه بر ما رفت فراخوانیم. باشد که این بار افکار عمومی جهان قاضی سربلند تاریخ باشد.
خاوران بازمانده ای از یادهای خون چکان مان است. خاوران میراث سالها مبارزه و مقاومت در برابر سرکوب و دژخویی است. خاوران نماد مقاومت 20 ساله خانوادههایی است که نمیخواستند بخشی از تاریخ جهان به غارت رود و تاریخی وارونه و تقلبی نوشته شود. مقاومت خانوادهها جنبشی دادخواهانه است. جنبشی که هرروزه یادآور میشود این یک مبارزه جهانی است در کنار تمامی دادخواهان جهان. خاوران سهم آیندگان است تا جهانی را که از آن ارث بردهاند به قضاوت بنشینند. خاوران هویت یک جنبش است. سند زنده ای از یک مبارزه ی برحق و نابرابر. سند روزهای خون و جنون. خاوران و خاورانها اسناد دادخواهی و رمزگشایی از جنایتِ جنایتپیشگان تاریخ است. حفاری خاوران یعنی کشف استخوان و هر استخوان یعنی حضور غایب یک انسان، یک زندگی، یک عشق. خاوران درست مانند دیوار کمون، استادیوم شیلی، میدان مادران مایو، داخایو و آشویتس مکان یاد آرمان خواهی و مقاومت و مبارزه در تاریخ جهان است. خاوران تمام آن آرمانی است که جمهوری مرگ حتی تا به امروز نیز تلاش در دفن و حذف خشونت بار آن دارد.
آنچه امروز در خاوران اتفاق میافتد، تازه نیست؛ پروسهی تناوبی نابودی خاک را سالهاست حاکمان جنون به پیش میبرند. بحث اما بر سر تخریب گورهای بینشان نیست. آنچه که اهمیت دارد، ثبت شدن خاوران در حافظه تاریخ است. خاوران باید بههمان شکلی که بود، باقی بماند. فراموش نکردهایم دستهای خون آلود جانیان همچنان صندلیهای قدرت را میفشارند، بیهراسی از بازگویی حقیقت. بخشی دیگر از آنان اینک رنگ عوض کرده، با نام حقوق بشر پرچمهای سهمخواهانهی خود را برافراشتهاند. آنان میخواهند تا نام جنایتپیشهگان را و هر همراز و همدست آنان را به بایگانی تاریخ سپارند. آنان میخواهند ما از یاد ببریم حذف آرمان خواهی و رادیکالسم سیاسی را که ترجمانش حذف فیزیکی هزاران زندانی سیاسی – عقیدتی بود. کابوس شومی را که با سلاحی از ایدئولوژی مذهبی و طناب و سرب تحقق یافت. و این تمنای پلشت با قاطعیت فتوای دینی بت اعظم شان، چه ساده برای آنان رقم خورد و چه دهشتناک بر ما گذشت.
خاوران الهام بخش مبارزه و آرمانخواهی نسل ماست. ما فرزندان خاک خاورانها میخواهیم در حافظهی تاریخی جهان دست ببریم. ما میخواهیم حافظهی تاریخی جهان را تصحیح و تکمیل کنیم. ما میخواهیم آنچه را که از حافظهی جهان زدودهاند، دوباره به یادش آوریم. ما به جهانی دیگرگونه باور داریم. جهانی که در آن وجدان بیدار بشری، فریاد حقیقت و دادخواهی سر میدهد. ما با همراهی تمامی جان های بیدار خواهیم آمد تا سکوتی را که قدرتهای جهان بر وجدان بشری تحمیل کردهاند، بشکنیم.
برآنیم تا در نخستین گام با تحصنی دو روزه در مقابل خانهی رسانهها در برلین و با فراخواندن رسانهها به انتشار روایت ناشنیدهی ما سکوت تاریخ را بشکنیم. این اما پایان راه نیست. ما می مانیم تا در ادامهی این راه با کمک تمام جنبشهای پیشرو در جهان، وجدان بیدار بشری را به قضاوت آن چه بر ما رفت فراخوانیم. باشد که این بار افکار عمومی جهان قاضی سربلند تاریخ باشد.
کمیته جوانان ایرانی در اروپا:
کانون 67- آلمان
· کمیته دانشجویی- بلژیک
· جوانان آزاد ایرانی- پاریس
· و جمعی از جوانان همقطار
آدرس وبلاگ:
http://www.commitee.blogfa.com/
شمارههای تماس در آلمان:
0049 176 21 53 999 2 , 0049 176 29 3550 80
مکان:
برلین - خانهی رسانهها - شیف بائوردام شمارهی 40
(Bundes Pressehaus, Schiffbauerdamm 40, 10117 Berlin)
زمان:
از جمعه 6 فوریه ساعت 9:00 صبح تا شنبه 7 فوریه ساعت 17:00
· کمیته دانشجویی- بلژیک
· جوانان آزاد ایرانی- پاریس
· و جمعی از جوانان همقطار
آدرس وبلاگ:
http://www.commitee.blogfa.com/
شمارههای تماس در آلمان:
0049 176 21 53 999 2 , 0049 176 29 3550 80
مکان:
برلین - خانهی رسانهها - شیف بائوردام شمارهی 40
(Bundes Pressehaus, Schiffbauerdamm 40, 10117 Berlin)
زمان:
از جمعه 6 فوریه ساعت 9:00 صبح تا شنبه 7 فوریه ساعت 17:00
درود به همه دست اندرکاران کمیته جوانان ایرانی در اروپا.بدینوسیله همبستگی خود را با شما و همه بازماندگان جنایات رژزیم منفور ج.ا. ابراز میدارم.با اجازه فراخوان را در اشتراک منتشر کردم.کوشا باشید!
پاسخحذف