خوشبختانه هر سال شاهد رشد و ابتکار خلاق جنبش دانشجوئی در شعار و نوع حرکت هستیم و هر سال جنبش دانشجوئی مطالبات جدیدی را در غالب شعار به درون جامعه می برد و وظایف خودش را به عنوان عنصر آگاه دانشجوی روشنفکر انجام می دهد و با چنین فعالیتهائی است که دانشجو فقط نه به عنوان یک قشر در حال تحصیل ، بلکه به عنوان یک روشنفکر ، عمل آگاهانه و تاثیر گذار انجام می دهد و اندیشه و دانش خود را در خدمت رشد و ارتقاء مسائل سیاسی ، اجتماعی و ... جامعه قرارمی دهد. طی چند سالی که جنبش دانشجوئی دگربار پس از سالها سرکوب سربرآورده است و با پرداخت هزینه های سنگین به طرح مطالبات نه فقط همه دانشجویان بلکه به طرح مطالبات جنبش کارگری ، زنان، و اقشار محروم جامعه و... پرداخته است ولی در این بین دیگر عناصر آگاه جامعه در هر حرکتی با دانشجویان همراه نشده اند( بجز مواردی مثل 18 تیر 78 در تهران و 20 خرداد 82 در تهران و دیگر شهرها و...) حال آنکه در هر 13 یا 16 آذر و 18 تیر ما نیز باید سازماندهی و برنامه ریزی خودمان را داشته باشیم و در واقع بتوانیم رژیم را غافلگیر کنیم. طبیعتاً ابتکار و خلاقیت که تنوع حرکت را بدنبال خواهد داشت و باعث سردرگمی سرکوبگران خواهد شد. اگر هر یک ازما ، در این روزها ، حتی یک کار کوچک انجام دهیم آن موقع اگردر ابعاد میلیونی باشد رژیم را فلج خواهد کرد. در این چند سال جنبش دانشجوئی به مطالبات مشابه منطقه ای و جهانی نپرداخته است و خود را به مبارزات بین المللی پیوند نزده است. در سالهائی که فشار رژیم بیشتر می شود باید ما بیشتر مطالبات و مشکلات منطقه ای و جهانی را مورد توجه قرار دهیم به عنوان مثال شعار آزادی پرویز کامبخش دانشجوی رشته خبرنگاری در افغانستان را طرح کنیم و یا شعار دفاع از حق پناهندگان افغان در ایران و... ودر مقابل جنبش دانشجوئی افغانستان به طرح مطالبات ما نیزبپردازد و خواست آزادی معلم زندانی فرزاد کمانگر را طرح کند و یا خواست آزادی دانشجویان زندانی در ایران و...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر